Βασίλης Ράπανος – Ο «βομβιστής» που θέλει να μας σώσει από τη χρεοκοπία
Συνελήφθη το 1969, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη και εξέτισε τα τέσσερα στην Αίγινα, στον Κορυδαλλό και στο Γεντί Κουλέ.
Eνας Δωδεκανήσιος με «βαρύ βιογραφικό» και σπουδαία αντιδικτατορική δράση είναι ο τεχνοκράτης «τσάρος της οικονομίας» κ. Βασίλης Ράπανος, που καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Και μπορεί η έλευσή του στο υπουργείο Οικονομικών να καθυστερεί, λόγω της αιφνίδιας εισαγωγής του στο νοσοκομείο ύστερα από λιποθυμικό επεισόδιο το μεσημέρι της Παρασκευής, ωστόσο ένας «γεννημένος μαχητής» -όπως τον περιγράφουν οι φίλοι του- δύσκολα θα χάσει την πρόκληση να οδηγήσει την ελληνική Οικονομία μακριά από τα βράχια.
Ο 65χρονος τέως διοικητής της Εθνικής Τράπεζας γεννήθηκε στην Κέφαλο της Κω. Εκεί περνά όλα του τα καλοκαίρια αφού οι δεσμοί του με το νησί είναι πολύ στενοί. Συχνά οι ντόπιοι τον συναντούν να απολαμβάνει τον περίπατό του στα στενοσόκακα της γραφικής κωμόπολης παρέα με καλούς φίλους, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο Τάσος Γιαννίτσης και ο Κώος Κώστας Σκανδαλίδης.
Ωστόσο, η διαδρομή του νέου υπουργού Οικονομικών δεν ήταν πάντα «ανέμελη». Ο κεντροαριστερός Β. Ράπανος, που συνελήφθη το χάραμα της 23ης Οκτωβρίου του 1969 στο Κουκάκι, ως βομβιστής, έμεινε τέσσερα ολόκληρα χρόνια σε κελιά φυλακών στην Αίγινα και στο Γεντί Κουλέ, περνώντας από δικαστήριο που τον καταδίκασε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση, κατά συγχώνευση.
Ο φοιτητής που αγωνίστηκε στη χούντα για την επιστροφή της Δημοκρατίας, έχει κληθεί τώρα, μετά τη σύμφωνη γνώμη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, να καθίσει στην «ηλεκτρική καρέκλα» του υπουργού Οικονομίας, για να σώσει τη χώρα. Ομως, όσοι τον γνωρίζουν, καταλαβαίνουν γιατί επελέγη.
Ο «βομβιστής» που θέλει να μας σώσει από τη χρεοκοπία
«Ο Βασίλης στα δύσκολα δεν κάνει πίσω», λένε με ένα στόμα οι φίλοι του. Ο 65χρονος οικονομολόγος σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ και στη συνέχεια έκανε το Μάστερ και το διδακτορικό του σε πανεπιστήμια του Καναδά.
Στον Καναδά βρέθηκε, αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, στην αμνηστία του 1973. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα εργάστηκε στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), όπου έκανε έρευνα σε οικονομικά θέματα, και το 1992 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην έδρα της Οικονομικής Ανάλυσης και Δημόσιων Οικονομικών.
Από την πρώτη μέρα της χούντας βρέθηκε απέναντί της
Επαναστάτης… με σπουδαία αιτία ήταν στα νιάτα του ο νέος «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας κ. Βασίλης Ράπανος. Από την πρώτη μέρα κήρυξης του στρατιωτικού νόμου, την 21η Απριλίου 1967, βρέθηκε αντιμέτωπος με το δικτατορικό καθεστώς.
Ηταν ενεργό μέλος σε αντιστασιακή ομάδα που τοποθετούσε βομβιστικούς μηχανισμούς σε στόχους που συνδέονταν με τη δικτατορία. Συνελήφθη το 1969 και καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλακή και εξέτισε τα τέσσερα στην Αίγινα, στον Κορυδαλλό και στο Γεντί Κουλέ. «Η φυλακή έγινε το πανεπιστήμιό μου», συνηθίζει να λέει σε φίλους του ο Βασίλης Ράπανος.
Η περίφημη ομάδα δράσης του Ράπανου, που έβαζε τις βόμβες, αποτελούνταν από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομίας, τον Γιώργο Ανωμερίτη, τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, την Κάτια Χουλιάρα, τον Γιάννη Μυλωνά, τον Δημήτρη Κατσαρό, τον Δημοσθένη Δώδο και τον Δημοσθένη Δεσποινιάδη.
Ολοι τους προέρχονταν απ’ τους νεολαιίστικους χώρους της ΕΔΗΝ, στην πλειονότητά τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ, της Νομικής, του Πολυτεχνείου και του Παντείου.
Οι πρώτοι πυρήνες φοιτητών με ενεργό αντιδικτατορική δράση μέσα από διατεταγμένες αλλά αυτόνομες τετράδες αντίστασης ξεκινά με τη «Δημοκρατική Ενωση» του ΠΑΚ. Η οργάνωση αυτή εμφανίζεται αρχικά τον Σεπτέμβριο του 1967, αναπτύσσει συνεχή δράση μέχρι τον Οκτώβριο του 1969 και περνάει δύο κύριες φάσεις, την πρώτη με το αρχικό της όνομα (1967-1968), και μία δεύτερη όπου σχηματίζεται το Ελληνικό Δημοκρατικό Κίνημα (ΕΔΚ).
Το ξεκίνημα γίνεται με δημιουργία πολλών ομάδων (σε τετράδες) που αρχικά ασχολούνται με το μοίρασμα εντύπων στους δρόμους και στις σχολές της Αθήνας. Τα έντυπα αυτά είτε τυπώνονταν σε αυτοσχέδιους πολύγραφους είτε έρχονταν από το εξωτερικό. Εδώ αρχίζει και η «βομβιστική περίοδος» με αυτοσχέδιους μηχανισμούς που πέφτουν σε συγκεκριμένους στόχους.
Οι βασικές θέσεις της οργάνωσης των φοιτητών, όπως τις περιγράφει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης, ήταν η απελευθέρωση της χώρας από τη στρατοκρατική κλίκα, η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, καθώς και η εκλογή Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης για Νέο Σύνταγμα.
«Ημαστε μια δεμένη ομάδα που σήμερα οι περισσότεροι είναι καθηγητές σε πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, ο Δημοσθένης Δώδος διδάσκει στο Αριστοτέλειο και ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο οποίος, σημειωτέον, ήταν ο χημικός που κατασκεύαζε τις βόμβες στο εργαστήριο εκρηκτικών υλών (ΤΝΤ), που είχαμε φτιάξει, είναι σήμερα καθηγητής-περιβαλλοντολόγος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο».
Τη νύχτα της 22ας Οκτωβρίου του 1969, ταυτόχρονα κατασκευάζονται εννιά επιβραδυντικοί εκρηκτικοί μηχανισμοί για να εκραγούν σε ισάριθμες τράπεζες της Αθήνας την επόμενη μέρα στις 5 το πρωί.
Στη διάρκεια της επιχείρησης της τοποθέτησης των βομβών αυτών, έγινε η σύλληψη των στελεχών του ΕΔΚ, Γιώργου Ανωμερίτη, Δημοσθένη Δώδου, Γιάννη Μυλωνά, Κάτιας Χουλιάρα, Δημήτρη Παπαϊωάννου και Βασίλη Ράπανου.
Στη διάρκεια της σύλληψης των τριών πρώτων εξερράγησαν δύο καψούλια ισάριθμων εκρηκτικών μηχανισμών που τραυμάτισαν τον αστυνόμο Γιαννικόπουλο (γνωστό βασανιστή της Ασφάλειας Αθηνών) στα δάχτυλα των χεριών.
Η σύλληψη έγινε το βράδυ της 23ης Οκτωβρίου 1969 στο Κουκάκι, μετά από «κάρφωμα» που έγινε με τηλεφώνημα από το εξωτερικό. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην Ασφάλεια (Μπουμπουλίνας), όπου, ύστερα από ανάκριση έξι ημερών, χωρίς τη συμπαράσταση δικηγόρων, οδηγήθηκαν, μετά την έκδοση βουλεύματος που τους διανεμήθηκε την τελευταία νύχτα, στο Στρατοδικείο.
Ετσι, επτά μέρες μετά τη σύλληψή τους στέλνονται στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, όπου καταδικάζονται με συνοπτική διαδικασία οι:
Ράπανος Βασίλης, τελειόφοιτος ΑΣΟΕΕ, σε 8 χρόνια κατά συγχώνευση.
Ανωμερίτης Γιώργος, τελειόφοιτος ΑΣΟΕΕ, σαν αρχηγός, σε κάθειρξη 145 χρόνων και 6 μηνών, κατά συγχώνευση για 11 κατηγορίες.
Δώδος Δημοσθένης, φοιτητής, σε 119 χρόνια και 2 μήνες, κατά συγχώνευση 25 χρόνια για 11 κατηγορίες.
Παπαϊωάννου Δημήτρης, χημικός μηχανικός, σε 68 χρόνια, κατά συγχώνευση 25 χρόνια για 6 κατηγορίες.
Μυλωνάς Γιάννης, προγραμματιστής, σε 46 χρόνια κάθειρξη, κατά συγχώνευση 23 χρόνια για 5 κατηγορίες.
Χουλιάρα Κάτια, φοιτήτρια, σε 7 χρόνια κάθειρξη.
Κατσαρός Δημήτριος, επαγγελματίας, σε 6 χρόνια κατά συγχώνευση.
Δεσποινιάδης Δημοσθένης, ηλεκτρονικός, σε 1 χρόνο με αναστολή.
Ο Βασίλης Ράπανος φυλακίζεται στις φυλακές Αίγινας, Επταπυργίου και Κορυδαλλού.
Τον γνώρισε στο Γεντί Κουλέ
Μέντοράς του ο Σάκης Καράγιωργας
Στις φυλακές του Γεντί Κουλέ, μάλιστα, βρήκε έναν αναπάντεχο μέντορα, τον Σάκη Καράγιωργα, επιφανή αριστερό οικονομολόγο, του οποίου το κελί ήταν στον ίδιο διάδρομο με το δικό του.
Ο Σάκης Καράγιωργας είχε συλληφθεί λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούλιο του 1969, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού. Με τον Βασίλη Ράπανο γνωρίστηκαν μόλις ο Καράγιωργας βγήκε από την αυστηρή απομόνωση που τον είχαν επί μήνες μετά το συμβάν. Οι συζητήσεις τους, και η κοινή αντιδικτατορική τους δράση, τους έφεραν κοντά, με αποτέλεσμα ο κ. Ράπανος, βγαίνοντας από τη φυλακή του, να είναι βέβαιος ότι αυτή λειτούργησε… ως σχολείο για τον ίδιο. Ενα σχολείο με δάσκαλο τον Σάκη Καράγιωργα.
Η διαδρομή του
Ο Δ. Κουλουριάνος του άνοιξε την πόρτα της πολιτικής καριέρας»
Υποδιοικητής το 1995 και μετά διοικητής στην Κτηματική Τράπεζα, στο ΔΣ του ΟΤΕ το 1998-2000 και πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων το 2000-2004
Σύμφωνα με την πολιτική? ιστορία, όταν ο φίλος του Δημήτρης Κουλουριάνος και πρώτος υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, την περίοδο του ΄80, χρειάστηκε τη βοήθειά του, τον αναζήτησε αφήνοντάς του ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα του σπιτιού του. Το σημείωμα έγραφε: «…αύριο το πρωί να είσαι στο γραφείο μου. Πιάνουμε δουλειά». Κάπως έτσι έκανε τα πρώτα του βήματα στα κοινά ο κ. Βασίλης Ράπανος.
Το 1995 επί Παπανδρέου τοποθετήθηκε υποδιοικητής και έπειτα διοικητής στην Κτηματική Τράπεζα της Ελλάδας. Επί διοικήσεώς του, το 1998, η Κτηματική συγχωνεύθηκε με την Εθνική Τράπεζα, στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο παρέμεινε μέχρι το 2004.
Κρατικός λειτουργός
Τη διετία 1998-2000, επί κυβερνήσεως Σημίτη, μπήκε και στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΤΕ. Το 2000 βρέθηκε να είναι εκπρόσωπος της χώρας στη νομισματική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προετοίμασε την είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ. Την τετραετία 2000-2004 ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο Οικονομικών, όταν η Ελλάδα αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς. Εχει διατελέσει, επίσης, αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στον ΟΟΣΑ, ενώ τη διετία 2007-2009 ήταν επιστημονικός συνεργάτης του ΙΟΒΕ.
Το 2009 επανήλθε στον τραπεζικό τομέα, καθώς η κυβέρνηση Παπανδρέου τον επέλεξε για πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας, θέση την οποία είχε μέχρι χθες, ενώ παράλληλα είναι πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Ο κ. Ράπανος, παρότι διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, δεν είναι τραπεζίτης καριέρας, όπως λένε στην αγορά, αλλά κρατικός λειτουργός. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ο πρωταγωνιστικός ρόλος που είχε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στο υπουργείο Οικονομικών προετοιμάζοντας την ομαλή ένταξη της χώρας στο ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου του 2001, αλλά και στη συνέχεια στα πρώτα κρίσιμα χρόνια προσαρμογής της οικονομίας στα καινούργια δεδομένα του ενιαίου νομίσματος.
«Μετά από 30 χρόνια εργασίας στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας… νομίζω ότι έχω αποκτήσει μια καλή γνώση γι’ αυτά», δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος στους «Financial Times». Η προσωπικότητά του περιγράφεται από συνεργάτες του ως μαχητική και? επίμονη. Διαθέτει στοιχεία καλού διαπραγματευτή, που δεν διστάζει όταν χρειαστεί, να χτυπήσει και το χέρι στο τραπέζι… στους δυσκολόπιστους!
Ο Βασίλης Ράπανος είναι ένας ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος, αλλά έχει επιλέξει να μένει μακριά από κοσμικότητες και «σαλόνια πολυτελών οίκων». Οι φίλοι του τον περιγράφουν ως έναν αληθινά ευφυή άνθρωπο, πολύ ευγενικό, με χιούμορ που τον χαρακτηρίζει στις συναναστροφές του και με μια προσωπικότητα που σαγηνεύει.
Ομως, η ζωή του παραμένει λιτή. Συνηθίζει να χαλαρώνει με ένα ποτηράκι κρασί, σε ταβερνάκια ή στα σπίτια των φίλων του, κ. Λουκά Παπαδήμου και Τάσου Γιαννίτση.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ για το ethnos.gr
Κυριακή, Ιουνίου 24
Βασίλης Ράπανος – Ο «βομβιστής» που θέλει να μας σώσει από τη χρεοκοπία
Βασίλης Ράπανος – Ο «βομβιστής» που θέλει να μας σώσει από τη χρεοκοπία
Συνελήφθη το 1969, καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη και εξέτισε τα τέσσερα στην Αίγινα, στον Κορυδαλλό και στο Γεντί Κουλέ.
Eνας Δωδεκανήσιος με «βαρύ βιογραφικό» και σπουδαία αντιδικτατορική δράση είναι ο τεχνοκράτης «τσάρος της οικονομίας» κ. Βασίλης Ράπανος, που καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Και μπορεί η έλευσή του στο υπουργείο Οικονομικών να καθυστερεί, λόγω της αιφνίδιας εισαγωγής του στο νοσοκομείο ύστερα από λιποθυμικό επεισόδιο το μεσημέρι της Παρασκευής, ωστόσο ένας «γεννημένος μαχητής» -όπως τον περιγράφουν οι φίλοι του- δύσκολα θα χάσει την πρόκληση να οδηγήσει την ελληνική Οικονομία μακριά από τα βράχια.
Ο 65χρονος τέως διοικητής της Εθνικής Τράπεζας γεννήθηκε στην Κέφαλο της Κω. Εκεί περνά όλα του τα καλοκαίρια αφού οι δεσμοί του με το νησί είναι πολύ στενοί. Συχνά οι ντόπιοι τον συναντούν να απολαμβάνει τον περίπατό του στα στενοσόκακα της γραφικής κωμόπολης παρέα με καλούς φίλους, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο Τάσος Γιαννίτσης και ο Κώος Κώστας Σκανδαλίδης.
Ωστόσο, η διαδρομή του νέου υπουργού Οικονομικών δεν ήταν πάντα «ανέμελη». Ο κεντροαριστερός Β. Ράπανος, που συνελήφθη το χάραμα της 23ης Οκτωβρίου του 1969 στο Κουκάκι, ως βομβιστής, έμεινε τέσσερα ολόκληρα χρόνια σε κελιά φυλακών στην Αίγινα και στο Γεντί Κουλέ, περνώντας από δικαστήριο που τον καταδίκασε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση, κατά συγχώνευση.
Ο φοιτητής που αγωνίστηκε στη χούντα για την επιστροφή της Δημοκρατίας, έχει κληθεί τώρα, μετά τη σύμφωνη γνώμη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, να καθίσει στην «ηλεκτρική καρέκλα» του υπουργού Οικονομίας, για να σώσει τη χώρα. Ομως, όσοι τον γνωρίζουν, καταλαβαίνουν γιατί επελέγη.
Ο «βομβιστής» που θέλει να μας σώσει από τη χρεοκοπία
«Ο Βασίλης στα δύσκολα δεν κάνει πίσω», λένε με ένα στόμα οι φίλοι του. Ο 65χρονος οικονομολόγος σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ και στη συνέχεια έκανε το Μάστερ και το διδακτορικό του σε πανεπιστήμια του Καναδά.
Στον Καναδά βρέθηκε, αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, στην αμνηστία του 1973. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα εργάστηκε στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), όπου έκανε έρευνα σε οικονομικά θέματα, και το 1992 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην έδρα της Οικονομικής Ανάλυσης και Δημόσιων Οικονομικών.
Από την πρώτη μέρα της χούντας βρέθηκε απέναντί της
Επαναστάτης… με σπουδαία αιτία ήταν στα νιάτα του ο νέος «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας κ. Βασίλης Ράπανος. Από την πρώτη μέρα κήρυξης του στρατιωτικού νόμου, την 21η Απριλίου 1967, βρέθηκε αντιμέτωπος με το δικτατορικό καθεστώς.
Ηταν ενεργό μέλος σε αντιστασιακή ομάδα που τοποθετούσε βομβιστικούς μηχανισμούς σε στόχους που συνδέονταν με τη δικτατορία. Συνελήφθη το 1969 και καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλακή και εξέτισε τα τέσσερα στην Αίγινα, στον Κορυδαλλό και στο Γεντί Κουλέ. «Η φυλακή έγινε το πανεπιστήμιό μου», συνηθίζει να λέει σε φίλους του ο Βασίλης Ράπανος.
Η περίφημη ομάδα δράσης του Ράπανου, που έβαζε τις βόμβες, αποτελούνταν από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομίας, τον Γιώργο Ανωμερίτη, τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, την Κάτια Χουλιάρα, τον Γιάννη Μυλωνά, τον Δημήτρη Κατσαρό, τον Δημοσθένη Δώδο και τον Δημοσθένη Δεσποινιάδη.
Ολοι τους προέρχονταν απ’ τους νεολαιίστικους χώρους της ΕΔΗΝ, στην πλειονότητά τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ, της Νομικής, του Πολυτεχνείου και του Παντείου.
Οι πρώτοι πυρήνες φοιτητών με ενεργό αντιδικτατορική δράση μέσα από διατεταγμένες αλλά αυτόνομες τετράδες αντίστασης ξεκινά με τη «Δημοκρατική Ενωση» του ΠΑΚ. Η οργάνωση αυτή εμφανίζεται αρχικά τον Σεπτέμβριο του 1967, αναπτύσσει συνεχή δράση μέχρι τον Οκτώβριο του 1969 και περνάει δύο κύριες φάσεις, την πρώτη με το αρχικό της όνομα (1967-1968), και μία δεύτερη όπου σχηματίζεται το Ελληνικό Δημοκρατικό Κίνημα (ΕΔΚ).
Το ξεκίνημα γίνεται με δημιουργία πολλών ομάδων (σε τετράδες) που αρχικά ασχολούνται με το μοίρασμα εντύπων στους δρόμους και στις σχολές της Αθήνας. Τα έντυπα αυτά είτε τυπώνονταν σε αυτοσχέδιους πολύγραφους είτε έρχονταν από το εξωτερικό. Εδώ αρχίζει και η «βομβιστική περίοδος» με αυτοσχέδιους μηχανισμούς που πέφτουν σε συγκεκριμένους στόχους.
Οι βασικές θέσεις της οργάνωσης των φοιτητών, όπως τις περιγράφει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης, ήταν η απελευθέρωση της χώρας από τη στρατοκρατική κλίκα, η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, καθώς και η εκλογή Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης για Νέο Σύνταγμα.
«Ημαστε μια δεμένη ομάδα που σήμερα οι περισσότεροι είναι καθηγητές σε πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, ο Δημοσθένης Δώδος διδάσκει στο Αριστοτέλειο και ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο οποίος, σημειωτέον, ήταν ο χημικός που κατασκεύαζε τις βόμβες στο εργαστήριο εκρηκτικών υλών (ΤΝΤ), που είχαμε φτιάξει, είναι σήμερα καθηγητής-περιβαλλοντολόγος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο».
Τη νύχτα της 22ας Οκτωβρίου του 1969, ταυτόχρονα κατασκευάζονται εννιά επιβραδυντικοί εκρηκτικοί μηχανισμοί για να εκραγούν σε ισάριθμες τράπεζες της Αθήνας την επόμενη μέρα στις 5 το πρωί.
Στη διάρκεια της επιχείρησης της τοποθέτησης των βομβών αυτών, έγινε η σύλληψη των στελεχών του ΕΔΚ, Γιώργου Ανωμερίτη, Δημοσθένη Δώδου, Γιάννη Μυλωνά, Κάτιας Χουλιάρα, Δημήτρη Παπαϊωάννου και Βασίλη Ράπανου.
Στη διάρκεια της σύλληψης των τριών πρώτων εξερράγησαν δύο καψούλια ισάριθμων εκρηκτικών μηχανισμών που τραυμάτισαν τον αστυνόμο Γιαννικόπουλο (γνωστό βασανιστή της Ασφάλειας Αθηνών) στα δάχτυλα των χεριών.
Η σύλληψη έγινε το βράδυ της 23ης Οκτωβρίου 1969 στο Κουκάκι, μετά από «κάρφωμα» που έγινε με τηλεφώνημα από το εξωτερικό. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην Ασφάλεια (Μπουμπουλίνας), όπου, ύστερα από ανάκριση έξι ημερών, χωρίς τη συμπαράσταση δικηγόρων, οδηγήθηκαν, μετά την έκδοση βουλεύματος που τους διανεμήθηκε την τελευταία νύχτα, στο Στρατοδικείο.
Ετσι, επτά μέρες μετά τη σύλληψή τους στέλνονται στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, όπου καταδικάζονται με συνοπτική διαδικασία οι:
Ράπανος Βασίλης, τελειόφοιτος ΑΣΟΕΕ, σε 8 χρόνια κατά συγχώνευση.
Ανωμερίτης Γιώργος, τελειόφοιτος ΑΣΟΕΕ, σαν αρχηγός, σε κάθειρξη 145 χρόνων και 6 μηνών, κατά συγχώνευση για 11 κατηγορίες.
Δώδος Δημοσθένης, φοιτητής, σε 119 χρόνια και 2 μήνες, κατά συγχώνευση 25 χρόνια για 11 κατηγορίες.
Παπαϊωάννου Δημήτρης, χημικός μηχανικός, σε 68 χρόνια, κατά συγχώνευση 25 χρόνια για 6 κατηγορίες.
Μυλωνάς Γιάννης, προγραμματιστής, σε 46 χρόνια κάθειρξη, κατά συγχώνευση 23 χρόνια για 5 κατηγορίες.
Χουλιάρα Κάτια, φοιτήτρια, σε 7 χρόνια κάθειρξη.
Κατσαρός Δημήτριος, επαγγελματίας, σε 6 χρόνια κατά συγχώνευση.
Δεσποινιάδης Δημοσθένης, ηλεκτρονικός, σε 1 χρόνο με αναστολή.
Ο Βασίλης Ράπανος φυλακίζεται στις φυλακές Αίγινας, Επταπυργίου και Κορυδαλλού.
Τον γνώρισε στο Γεντί Κουλέ
Μέντοράς του ο Σάκης Καράγιωργας
Στις φυλακές του Γεντί Κουλέ, μάλιστα, βρήκε έναν αναπάντεχο μέντορα, τον Σάκη Καράγιωργα, επιφανή αριστερό οικονομολόγο, του οποίου το κελί ήταν στον ίδιο διάδρομο με το δικό του.
Ο Σάκης Καράγιωργας είχε συλληφθεί λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούλιο του 1969, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού. Με τον Βασίλη Ράπανο γνωρίστηκαν μόλις ο Καράγιωργας βγήκε από την αυστηρή απομόνωση που τον είχαν επί μήνες μετά το συμβάν. Οι συζητήσεις τους, και η κοινή αντιδικτατορική τους δράση, τους έφεραν κοντά, με αποτέλεσμα ο κ. Ράπανος, βγαίνοντας από τη φυλακή του, να είναι βέβαιος ότι αυτή λειτούργησε… ως σχολείο για τον ίδιο. Ενα σχολείο με δάσκαλο τον Σάκη Καράγιωργα.
Η διαδρομή του
Ο Δ. Κουλουριάνος του άνοιξε την πόρτα της πολιτικής καριέρας»
Υποδιοικητής το 1995 και μετά διοικητής στην Κτηματική Τράπεζα, στο ΔΣ του ΟΤΕ το 1998-2000 και πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων το 2000-2004
Σύμφωνα με την πολιτική? ιστορία, όταν ο φίλος του Δημήτρης Κουλουριάνος και πρώτος υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, την περίοδο του ΄80, χρειάστηκε τη βοήθειά του, τον αναζήτησε αφήνοντάς του ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα του σπιτιού του. Το σημείωμα έγραφε: «…αύριο το πρωί να είσαι στο γραφείο μου. Πιάνουμε δουλειά». Κάπως έτσι έκανε τα πρώτα του βήματα στα κοινά ο κ. Βασίλης Ράπανος.
Το 1995 επί Παπανδρέου τοποθετήθηκε υποδιοικητής και έπειτα διοικητής στην Κτηματική Τράπεζα της Ελλάδας. Επί διοικήσεώς του, το 1998, η Κτηματική συγχωνεύθηκε με την Εθνική Τράπεζα, στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο παρέμεινε μέχρι το 2004.
Κρατικός λειτουργός
Τη διετία 1998-2000, επί κυβερνήσεως Σημίτη, μπήκε και στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΤΕ. Το 2000 βρέθηκε να είναι εκπρόσωπος της χώρας στη νομισματική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προετοίμασε την είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ. Την τετραετία 2000-2004 ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο Οικονομικών, όταν η Ελλάδα αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς. Εχει διατελέσει, επίσης, αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στον ΟΟΣΑ, ενώ τη διετία 2007-2009 ήταν επιστημονικός συνεργάτης του ΙΟΒΕ.
Το 2009 επανήλθε στον τραπεζικό τομέα, καθώς η κυβέρνηση Παπανδρέου τον επέλεξε για πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας, θέση την οποία είχε μέχρι χθες, ενώ παράλληλα είναι πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Ο κ. Ράπανος, παρότι διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, δεν είναι τραπεζίτης καριέρας, όπως λένε στην αγορά, αλλά κρατικός λειτουργός. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ο πρωταγωνιστικός ρόλος που είχε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στο υπουργείο Οικονομικών προετοιμάζοντας την ομαλή ένταξη της χώρας στο ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου του 2001, αλλά και στη συνέχεια στα πρώτα κρίσιμα χρόνια προσαρμογής της οικονομίας στα καινούργια δεδομένα του ενιαίου νομίσματος.
«Μετά από 30 χρόνια εργασίας στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας… νομίζω ότι έχω αποκτήσει μια καλή γνώση γι’ αυτά», δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος στους «Financial Times». Η προσωπικότητά του περιγράφεται από συνεργάτες του ως μαχητική και? επίμονη. Διαθέτει στοιχεία καλού διαπραγματευτή, που δεν διστάζει όταν χρειαστεί, να χτυπήσει και το χέρι στο τραπέζι… στους δυσκολόπιστους!
Ο Βασίλης Ράπανος είναι ένας ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος, αλλά έχει επιλέξει να μένει μακριά από κοσμικότητες και «σαλόνια πολυτελών οίκων». Οι φίλοι του τον περιγράφουν ως έναν αληθινά ευφυή άνθρωπο, πολύ ευγενικό, με χιούμορ που τον χαρακτηρίζει στις συναναστροφές του και με μια προσωπικότητα που σαγηνεύει.
Ομως, η ζωή του παραμένει λιτή. Συνηθίζει να χαλαρώνει με ένα ποτηράκι κρασί, σε ταβερνάκια ή στα σπίτια των φίλων του, κ. Λουκά Παπαδήμου και Τάσου Γιαννίτση.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ για το ethnos.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου