Στην μνήμη του Ανδρέα Πασσά
Μνημόσυνο
Ένα κερί αναμμένο, κατάδειξη ζωής,
κόλλυβο και μια φωτογραφία.
Βουβόδακρη στη Εκκλησιά η συντροφία,
σε «περίδειπνο» τιμούν , ξετέλεμα πνοής.
//
Οσο η μνήμη , θα κρατά κεράκι αναμμένο,
ζωή θα παίρνει η εικόνα του χαμένου.
Η ελλειψη κάθε προσώπου αγαπημένου,
πάντα αφήνει πίκρας τον πόνο ζωντανεμένο.
//
Χαιρετισμός τιμής στον μεταστάντα πιά,
στης Περσεφόνης τα Ηλύσια πεδία.
Θρήνος κι’οδύνη γίνονται απέθαντη φωτιά
κ’ αχός μήτε π’ακουγέται απο νεκρή καρδία.
//
Όταν πλέει η ψυχή σ’ανυπόστροφο ποτάμι ,
αγκιστρώνεται μονάχα από μνήμης το καλάμι.
Αμήν |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου