11 λεπτά ·

Ελλήνων ψυχής παινάδι.
« Ως δε ότε τις δαυλόν σποδιή ενέκρυψε μελαίνη,
αγρού επ’εσχατιής, ω πάρα μη γείτονες άλλοι,
σπέρμα πυρός σώζων, ίνα μη πόθεν άλλοθεν αύη.»(Ομηρος, Οδύσσεια-ε-488-490)
………………………..
Κρύβονται στα ερείπια της καμένης τους πόλης,
ζωντανή να κρατήσουν της Ιστορίας τη φλόγα.
Πιότερα λείψανα θα ντροπιάσουν τ’ άγιο χώμα,
αν χνώτα μισελληνικού την φωτιά αναθάλλουν
//
Ανάπαυλα να δώσουν στην φωτιά, πούναι ντυμένη
με άκαυτη στάχτη, πάνω στην υγρασία της γής.
Ποτέ η φωτιά δεν δειλιάζει, ποτέ δεν πεθαίνει,
ο λαϊκός σεισμός ,θραύσης ζυγού δίνει δικαίωση.
//
Προστατεύουν το ήθος ,σε ύπνο ελευθερίας,
με στρώμα το σφοντύλι και σεντόνι ελιάς φύλλα ,
αιώνια που ραίνουν το προσάναμμα στην ειρήνη,
κι’ αποκρούουν την λαίμαργη θύελλα της δουλείας.
//
Ελλήνων παινάδι, κατάσπαρτο αθανασίας,
στην πολυπρόσωπη βουνοπλαγιά της Πελασγίας.
Δίοδος ,απ’το δαιδαλώδη βράχο του Δεισιδαίμονα,
μ’όπλο αλήθειας το μίτο, στη καρδιά του μέλλοντος.
//
Θεού προσταγή , στο χώρο γέννα, ξέχωρη τύχη,
«επιούσια ζώνη» αμφίδρομης δράσης ,…Μάχες….,
Θάλασσας άλωση ,με κύμα που δείχνει εξόδου δρόμο …
Ύστερο κλειδί αποκομιδής δίκιου, ο Χρόνος.

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις

ΣχολιάστεΚοινοποιήστε

Σχόλια