Σύρα του μπλε
Σύρα του μπλε σου ουρανού
του βαθυ-μπλέ θαλασσινού
του μπλε σπιτιών σου ζωναριού,
του μπλέ αγάπης φεγγαριού.
//
Σ’άσπρα και μπλέ, φαντάζεις νύφη
το βράχο η αλμύρα γλείφει.
Γγλάροι λεύτεροι πετούνε στίφη,
λάμψη μπλέ και νου τα ξίφη.
//
Σύρα, μέσα στο μπλέ πνιγμένη,
στο χρόνο χιλιοτραγουδισμένη.
Κι’αν σ’εχουν παραμελημένη
μέσ’απ’ το μπλέ πετιέσαι ξαναγεννημένη
Σύρα του μπλε σου ουρανού
του βαθυ-μπλέ θαλασσινού
του μπλε σπιτιών σου ζωναριού,
του μπλέ αγάπης φεγγαριού.
//
Σ’άσπρα και μπλέ, φαντάζεις νύφη
το βράχο η αλμύρα γλείφει.
Γγλάροι λεύτεροι πετούνε στίφη,
λάμψη μπλέ και νου τα ξίφη.
//
Σύρα, μέσα στο μπλέ πνιγμένη,
στο χρόνο χιλιοτραγουδισμένη.
Κι’αν σ’εχουν παραμελημένη
μέσ’απ’ το μπλέ πετιέσαι ξαναγεννημένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου