ΠΟΙΗΣΗ

		Nikolas Saliveros 27 Αυγούστου στις 11:38 π.μ.
Αξιοπρέπεια Γεννιόμαστε, τρανεύομε, γίνετ’ο φόβος σέβας, στη σκέψη πως η δύναμη πηγή είναι του δίκιου. «Ανάξιος είναι ο μισθός» ίσος δόλιου ίσκιου, στον εαυτό του ο άνθρωπος αν απολείπει σέβας. Αξιοπρέπεια ψυχής, με χρήμα δεν τιμάται με ψέμα η εικόνα της μονάχα αποσπάται. Στέκεται πάνω στη χλιδή , εγωισμού τον θώκο. Χρυσό στο κέλυφος αυγό, με δυσωδίας κρόκο. Αξιοπρέπεια ηθικής , βάση ζωής σημείου, σέρνεται απερίσκεπτα επί πεζοδρομίου. Αξιοπρέπεια λαών, χρυσών προς χάρη οδόντων, ρίχνεται δολιότατα στο λάκκο των λεόντων. Αξιοπρέπεια καρδιάς, τ’ άτομο που μετράει κι’ ανέγγυος όπου θαρρεί σκεύη πως κυβερνάει. Η φυλακή της ένδειας, τη σκέψη ακονίζει, λάζο την κάνει ανοιχτό, που τ’ άδικο θερίζει. Μνήμης αξιοπρέπεια, τέλος την δικαιούνται, όσοι «τους πόδας νίψαμε» φίλων τε και γειτόνων. Των φαύλων φήμη ύστερη, όλοι τη καταριούνται και «κόρφους φτύνουνε» ,κατά το πνεύμα των δαιμόνων. Σάλος