του Κώστα Γιαννακίδη
Η πληροφορία μάλλον δεν επιδέχεται
αμφισβήτησης, αλλά, όπως φαίνεται, σηκώνει συζήτηση. Όσοι έχουν
παρακολουθήσει στενά τις επαφές του Μαξίμου με το Βερολίνο διαπίστωσαν
ότι η ελληνική πλευρά αφήνει ένα υπονοούμενο, σαν χαμόγελο, να πέφτει
πάνω στη συζήτηση. Υπενθυμίζουμε, λέει, στους συνομιλητές ότι στην
περίπτωση που η Ελλάδα βρεθεί εκτός Ευρωζώνης, θα μετατραπεί σε
κυλιόμενα ιμάντα για τη μεταφορά ανθρώπων προς την Ευρώπη. Κάτι σαν
τράνζιτ στη διαδρομή από την Καμπούλ προς την Ευρώπη. Αυτό, αναφέρουν οι
πηγές, υπολογίζεται από τους εταίρους με τρόπο που δεν τον λες
ανάλαφρο, ούτε επιδερμικό. Είναι ένα καταραμένο ενδεχόμενο. Και εν τέλει
για ποιο λόγο η Ελλάδα να αποτελεί το ανάχωμα ενός σχήματος που πλέον
δεν την περιλαμβάνει στις κεντρικές δομές του; Στην Ευρώπη το βλέπουν
στα σοβαρά και το συνδυάζουν με τις ευρύτερες εξελίξεις στην περιοχή.
Θέλουν την Ελλάδα στη δική τους πλευρά και τη θέλουν όρθια.
Ακούγεται επίσης ότι το Μαξίμου κουνάει προς τους ξένους τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ραγδαία άνοδο της Χρυσής Αυγής. Οι εταίροι οφείλουν να σταθμίσουν τις συνέπειες της πολιτικής τους που, όπως φαίνεται, ενισχύει τα άκρα και απειλεί να ρίξει τη σκιά του φασισμού σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Και όμως. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό μέσο περισσότερο στο εσωτερικό, παρά στο εξωτερικό. Οι ακρότητες των αγοριών του Μιχαλολιάκου επιτρέπουν στον Σαμαρά να επισείει το ενδεχόμενο των εκλογών ως εφιαλτική απειλή προς εταίρους και αντιπολιτευόμενους. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί είναι απλή και κυνική, όπως απαιτεί η πολιτική: πτώση της κυβέρνησης και διεξαγωγή εκλογών θα οδηγήσει, πιθανότατα, σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σε τεράστια άνοδο της Χρυσής Αυγής - αν διατηρήσουν τη δυναμική τους ίσως διεκδικήσουν και θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πού οδηγείται η χώρα με αυτό το σενάριο; Ακόμα και αν υποχρεώσετε τον Τσίπρα να σας ανοίξει την καρδιά του, δεν πρόκειται να βρείτε κάτι διαφορετικό ως στάση και εκτίμηση. Ούτε και αυτοί θα ήθελαν εκλογές σύντομα.
Στην κυβέρνηση έχουν φτιάξει ως και αισιόδοξο σενάριο: παίρνουμε τις δύο επόμενες δόσεις του δανείου, ενώ προωθείται νέο «κούρεμα» του χρέους. Για ένα χρόνο, μέχρι τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013, η Ελλάδα θα δείχνει «τακτοποιημένη» υπόθεση. Μετά τα κεφάλια μπορούν να ξαναμπούν μέσα. protagon.gr
Ακούγεται επίσης ότι το Μαξίμου κουνάει προς τους ξένους τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ραγδαία άνοδο της Χρυσής Αυγής. Οι εταίροι οφείλουν να σταθμίσουν τις συνέπειες της πολιτικής τους που, όπως φαίνεται, ενισχύει τα άκρα και απειλεί να ρίξει τη σκιά του φασισμού σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Και όμως. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό μέσο περισσότερο στο εσωτερικό, παρά στο εξωτερικό. Οι ακρότητες των αγοριών του Μιχαλολιάκου επιτρέπουν στον Σαμαρά να επισείει το ενδεχόμενο των εκλογών ως εφιαλτική απειλή προς εταίρους και αντιπολιτευόμενους. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί είναι απλή και κυνική, όπως απαιτεί η πολιτική: πτώση της κυβέρνησης και διεξαγωγή εκλογών θα οδηγήσει, πιθανότατα, σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σε τεράστια άνοδο της Χρυσής Αυγής - αν διατηρήσουν τη δυναμική τους ίσως διεκδικήσουν και θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πού οδηγείται η χώρα με αυτό το σενάριο; Ακόμα και αν υποχρεώσετε τον Τσίπρα να σας ανοίξει την καρδιά του, δεν πρόκειται να βρείτε κάτι διαφορετικό ως στάση και εκτίμηση. Ούτε και αυτοί θα ήθελαν εκλογές σύντομα.
Στην κυβέρνηση έχουν φτιάξει ως και αισιόδοξο σενάριο: παίρνουμε τις δύο επόμενες δόσεις του δανείου, ενώ προωθείται νέο «κούρεμα» του χρέους. Για ένα χρόνο, μέχρι τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013, η Ελλάδα θα δείχνει «τακτοποιημένη» υπόθεση. Μετά τα κεφάλια μπορούν να ξαναμπούν μέσα. protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου