=Ο Κάβουρας κι’οι μύθοι του=
(Ασμα Θαλασσινόν- νηστίσιμον,
<σηπίας> εθιμικόν και αμετάλλακτον)
Ο κάβουρας καμώθηκε
ίσια να περπατήσει,
<μελανωπής> σουπιάς
μεζέ, να μασουλήσει.
Θαρρεύτηκε ψηλές βουτιές,
σ’ Ανατολή και Δύση
και αχινός δεν στάθηκε,
μπόδιο να τον φοβίσει.
Τα πόδια του ζερβόδεξα,
δεν τού’δωσαν τη λύση,
αφού η μπότα του ψαρά
βρήκε να τον πατήσει.
ΡΕΦΡΕΝ -1-Περιπατητικόν
«Ότι τους μεμψιμοίρους πρέπον εστίν ορθά βιούν και βαδίζειν, και τότε όμοια διδάσκειν»-Αίσωπος
Κάβουρα σαν τυφλοπατάς,
σε χώρες «Σηπιίδες»,
ξένες οι πόρτες που βροντάς,
σε ρίχνουν σε παγίδες
Κάβουρα πάνω να πατάς,
στις γνώσης τις ρυτίδες,
είν’ τα πελάγη θανατάς
ζωής στερούν ελπίδες.
ΡΕΦΡΕΝ-2-Στάσιμον
«Αλώπηξ δε λιμώττουσα,ως εθεάσατο(καρκίνον)….συνέλαβεν αυτόν. Ο δε μέλλων καταβιβρώσκεσθαι έφη:Αλλ’έγωγε, δίκαια πέπονθα,ότι θαλάσσιος ων, χερσαίος ηβουλήθην γενέσθαι»-Αίσωπος
Κάβουρα κάτσε στα βραχάκια
με τα φύκια ,τα γοπάκια.
Οι σουπιές κι’οι φασαρίες,
στα βαθιά στους καρχαρίες.
Μελανο-παμφάγοι <Λόρδοι>
π’έχουν όπλο το <χταπόδι>.
Κάβουρα κάτσε στα βραχάκια,
δώσ’αγάπη στ’ αδελφάκια.
ΡΕΦΡΕΝ-3-Ονειροδραματικόν
«Ούποτε ποιήσεις τον καρκίνον ορθά βαδίζειν » Αριστοφάνης
Εβαλ’ ο κάβουρας παπούτσια
δεν μασά πλέον <κουκούτσια>.
Νίκη αρπά στη θεωρία
γράφεται στην Ιστορία.
Όμως πριν στο τέλος φτάσει,
έκανε στου <Γαύρου> στάση.
Και στου γιου τα γεννητούρια,
<έβγαλ’ η τσέπη του καβούρια>.
(Υ.Γ: Της φύσης είναι ανάγκες μέτρου, η καταιγίδα,
η παγίδα και γι’αυτό η παρτίδα κι’η ασπίδα.
Αμέτρως σφετερίστηκε ο άνθρωπος τη φύση
και στ’όνομά της,δόλια,των πάντων κάνει χρήση.
Τ’ άλογο πονά κι’ακούει στο άβλεπτο καπίστρι
και πιάνεται το ψάρι στο δολωμένο αγκίστρι.
Ο άνθρωπος του δόλου είναι ο εφευρέτης
κι’ αόρατος, στον αδελφό έγινε ..λαιμοδέτης )
Καλό Πάσχα
Και δυό αυγά….(ΑΛι)ΕΜΑΝΙΑΣ για τσούγκρισμα
(Τα κεφαλαία δεν σπάζουν και το –ι-για χρώμα)
Σάλος-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου