ΠΟΙΗΣΗ

Nikolas Saliveros «Πλήρης ημερών..»

Μια μέρα ελπίζω εαρινή και πριν ο ήλιος δύσει,
σε μιά μεγάλη εκκλησιά ή σ’ένα ερημοκκλήσι,
η τελευταία η στιγμή, θα έλθει και για μένα,
«υπτίως να βρεθώ» ..σχωρμένος για τα πεθαμένα.

«Οι νεκροί ..εγείρονται πρώτοι» ο ψάλτης θα ψέλνει,
η συμβία ‘σώψυχα στο λείψανο δάκρυ θα στέλνει,
τέκνα ,συγγενείς και φίλοι, θα «δεξιώνονται»*,
εαυτούς μακαρίζοντας «που καθέτως στέκονται».

«Καλός» ο μακαρίτης ,« Αλλιώς λογάει ο χάρος»
κι’αφού, σε κανένα δεν θα είμαι πλέον <βάρος>,
ο νεκρός ,θα λένε, δικαίως πάντα επαινείται.
«Η ζωή στους ζωντανούς» κι’ ο τεθνεώς εξαιρείται.

Την κάσα μου ,ως είθισται, τέσσερις, θα σηκώσουν…
Σε λάκκο χωμάτινο νωπό, θα με <καρφώσουν>
κι ίσως, λογύδριο να πουν κι’ ένα μοιρολόγι,
καφέ μετά , «γραών ύθλος»* και μάτι στο ρολόγι.

Μια μέρα που η Άνοιξη ήλιο θα ξαναβλέπει ,
στο χώμα, το σαρκίο μου, τους σκώληκες θα τέρπει,
τότε η ψυχή θα σηκωθεί με του Θεού ανάσα,
και λεύτερη θ’ αχνογελά , έξω απ’ τη κάσα.

Δεξιώνομαι=χαιρετώ με το δεξί χέρι
Γραών ύθλος= γριών κουτσομπολιό-