Nikolas Saliveros‎Emmanouil Mainas

13 ώρες ·

Η Διάθεση
(Βίος ανεόρταστος, μάκρα οδός απανδόκευτος)
Στα παλιά, λένε , ο κόσμος,
ζωή χειρότερη περνούσε.
διάθεση είχε ψυχούλας όμως
κι’ από θλίψη, δεν αυτοκτονούσε.
Της κάθε στέρησης τον πόνο ,
μ’ ένα κρασί φτηνό ξεχνούσε
και τ’όνειρο θωρώντας μόνο
τ’ άλλο ξημέρωμα ξυπνούσε.
Στο ήλιο άνοιγε το παραθύρι,
μ’ έγνοια τα παιδιά φιλούσε,
θροφή κι’αν είχε ψωμοτύρι,
μ’αγάπη η καρδιά δονούσε.
Χάθηκε η διάθεση. Το γέλιο,
πριν από τα χείλη βγει, παγώνει.
Άπαυτο του τρόμου το φραγγέλιο
και της ελπίδας άφαντο τ’ αηδόνι.
Χάθηκε η αποθυμιά. Το «θέλω»,
στης «απουσίας τη γωνιά» σκαλώνει.
Στη ερημιά, καυτό του Ήλιου τσέλο,
στο κόσμο, θανάτου ηχόσκονη σηκώνει.
Σάλος