"ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ..............."
«Περιμένοντας του βαρβάρους»
Το ποίημα "Περιμένοντας του βαρβάρους" δημοσιεύτηκε το 1904
.Στο ποίημα ο Κ.Καβάφης στηλιτεύει την πολιτική και πνευματική παρακμή
της εποχής του στην απανταχού Ελλάδα …. Τελικά τι άλλαξε;; Τι
αλλάζει;;
Οι εποχές πάντως ακολουθούν την «πεπατημένη» τροχιά στο σύμπαν….
Οι άνθρωποι ,δια της επιστήμης, ζουν περισσότερο (γενικώς) . Εκ τούτου πλήθυναν και η αγάπη –αλλήλοις λιγόστεψε .
Η παρακμή, ακολουθεί και αυτή την «πεπατημένη» και
η ζωή συνεχίζεται «αμφίσημα» ευτυχισμένη και «βεβαιωμένα» καταδικασμένη.
Με το ακόλουθο , τολμώ να ξεφύγω απ’ την αλληγορικότητα του Κ.Καβάφη
και αναπροσδιορίζοντας το υποκείμενο στο ρήμα «περιμένω» ως μονάδα
αναφοράς στους «βαρβάρους (ισχυρούς-όπου ο ισχυρός ,δεν μπορεί να μην
είναι βάρβαρος)» και να επικεντρώσω το βαθύ νόημα του ποιήματος, στη
στυγνή πραγματικότητα,
με αναλαμπές αγάπης, σε μεταφορά
Αριστοτέλειας «Ανακυκλήσεως» το ανάγνωσμα….(ουδέποτε δε το πεπερασμένον
τω απείρω εξισούται, ει μη πολλάκις ανακυκληθή)
Ανενεργοί οι «Βάρβαροι» ουδέποτε θα μένουν,
πλάθουν ανάγκες στους λαούς και κέρδος «περιμένουν».
Με δόλια μέτρα προσφοράς, ψυχές απόρων δένουν
κι’ υφαίνουνε σφαγής ιστό, πτώματα ν’ ανασέρνουν.
Και πάντα απ’ τα κόκαλα, Γενναίοι αιμάτου βγαίνουν,
που λευτερώνουν τους λαούς και «λίγο» ξαποσταίνουν.
Αυτών οι μνήμες των «Μικρών» το δίκαιο θερμαίνουν
και των «Βαρβάρων» τα κορμιά σ’αβύσσου χώρο χαίνουν. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου