Οταν και οι Ναυτικοί τραγουδούν απο τα πέλαγα της απόγνωσης......... και ονειρεύονται τη συμμετοχή τους στον αγώνα της δικαίωσης. Σάλου Ηχω (Δικαίωση) Οταν το τραγούδι έχει της ψυχής καημού το βάρος ηχώ παράχορδη στ’αυτί είναι ,που φτάνει. <Περιφερόμενος> ειρμός, πετά, σαν οργισμένος γλάρος , σε άξενο και ξέντυτο , νύχτας λιμάνι. Οι δέστρες στο γιαλό αλάργεψαν, σβηστός ο φάρος κι’οι άνθρωποι γενήκανε «αγκάθινο στεφάνι». Στο ξέσπασμα της χαραυγής ψηλά ο ήλιος, βάρος, η μάχη αναπόφυγη κι’ ανύπαρχτο ένα χάνι. Μάτωσε η θάλασσα , το χώμα έχασε το θάρρος, κάπου το δίκιο τιμωρεί, οργής δρεπάνι. Στο μεγαλείο της αλήθειας ριγά κι’ό χάρος κι’ οι πεθαμένοι πολεμούν φτιαχτού την πλάνη. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου