Nikolas Saliveros

4 ώρες ·

Ο βρόχος και το δάχτυλο
(7.000 συν-αυτοχειρίες)
Δεν φταίω που κρεμάστηκες, ας όψεται ο τόπος,
Είν’η θηλιά, για να σωθώ, πρόσφορος ένας τρόπος.
Επάνω απ’ το πτώμα σου το δάχτυλο σηκώνω,
τον ένοχο εγώ θα βρω ,στον άδικο σου φόνο.

Μαζί με τους οικείους σου και’ γω αναστενάζω,
κρατώ ψηλά το δάχτυλο και δεν το κατεβάζω.
Βρόχο και δάχτυλο οι φτωχοί, λιποψυχούν που βλέπουν,
κι’ ημέτεροι την πτώση μου με λόγια αποτρέπουν.
Φτωχέ νεκρέ που κείτεσαι άδικα μες το χώμα,
το δάχτυλο μου σου κουνώ κι ’ορκίζομαι ακόμα,
το ένοχο όταν θα βρω σιμά σου να τον στείλω,
γιατί αθώος είμαι εγώ κι’ άσπονδο έχω φίλο.
Το δάχτυλο σε με κινεί, το έχω συνηθίσει ,
και είναι η συνήθεια ,ζωής δεύτερη φύση.
Ακολουθούμε το ρητό « Δάχτυλο σηκωμένο,
δεν είναι «βρόχος», αν σε βρεί, πάνω του καθισμένο»
Δεν φταίω που κρεμάστηκες, ας όψεται ο τόπος,
μόνος σου έραψες θηλιά ,για με δεν ήταν κόπος.
Το λείψανο σου εγγύηση, για το δικό μου θρόνο,
λυπάμαι ήσουν ένοχος, γι’αυτό δεν μετανιώνω.
Δάχτυλο σηκωμένο, δείχνει αλαζονεία
και θύμα της μοιραίο είναι η κοινωνία.

Μου αρέσει! · · Κοινοποιήστε

Γράψτε ένα σχόλιο...