Αείζωος Στάχτη.. Αντίθετες είναι οι ροπές που κυβερνούν την κτίση, σ’ αυτές ακούει όλη η γη και γύρω της η φύση. Άνιση η ζωή φυτών, σ’ όλους χτυπά τους τόπους άνισα είν’και τα μυαλά , σε ζώα και ανθρώπους /// Ο άνθρωπος σαν στάθηκε όρθιος στα ποδάρια και στο μυαλό του άναψαν της «λογικής» φανάρια, σε κοινωνίες ένωσε μονάχους και ζευγάρια, ν’ αμύνονται για τη ζωή, στα λαίμαργα λιοντάρια. /// Της κτίσης δεν απέφυγε τους άρρηκτους κανόνες, γιατί ο νους σταμάτησε σε άλυτες κορδέλες. Τις κοινωνίες μάντρωσε σ’ αγρίων τους λιμένες, το φόβο του, μετακινεί σ’ αμνών παχιές αγέλες. /// Ο άνθρωπος πορεύεται πάνω σε ζούγκλας χνάρια και στο μυαλό έχει σβηστά του δίκιου τα λυχνάρια. Οι κοινωνίες μένουνε γυμνές κι’ από τομάρια, κι’ είναι η στάχτη τους σπορά για Λιονταριών βλαστάρια. Σαλος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου