Της Σύρας το λίμανι, του χθές ......... Του «Αστρου» το καθρέφτισμα στης Σύρας το λιμάνι, γίνεται δείχτης εμπασιάς σ’ απανεμιάς το χάνι ///-- Κάποτ’ εδώ στην άγκυρα σβάρνιζαν τα καράβια η πλώρη τους εμύριζε του Ταρσανά μουράβια. Σκάλα κυλούσανε πρυμνιά μικροί λιμενεργάτες, για να ανταμώσουν λατρευτούς ντόπιους οι επιβάτες. /// Λιτά του μόλου κάγκελα σφάλιζαν τη χαρά στη θάλασσα μην πέσει, πριν έλθει το φιλί. Των λουκουμιών λιανέμποροι του λιγοστού παρά πρώτοι, πράμα διαλαλούσαν στου πλοίου το σκαλί. /// Βράδυ, τα φώτα λιγοστά, σαν φάροι ασετιλίνης, καθάριο οι όψεις δείχνανε αντάμωσης το βλέμμα. Όμως και κρύβαν μισεμού τα δάκρυα οδύνης όταν αλήθειες πνίγανε οι μάνες ,με του «αντίο» ψέμα. /// Στο χρόνο πίσω... κι’όταν, μεγάλα ήταν τα μπάρκα τη σύναξη με τη στεριά κάναν φτωχοί λεμβούχοι Ψυχές ,μπαγκάζια χώραγαν όλα σε μια βάρκα κι'ήταν για τούτο οι άνθρωποι όλοι προνομιούχοι. /// Ηταν καιροί αργόσχολοι, ρολόγι δεν βιαζόταν κι'είχε το χρόνο το μυαλό,το μέλλον να φροντίσει. Ο ξένος καλοδέχονταν και φίλος εγινόταν δεν ξέχναγ' ο περαστικός όλους να χαιρετήσει. ... Του "πλοίου» το καθρέφτισμα στης Σύρας το λιμάνι, γίνεται δείχτης της ζωής, ελπίδα που δεν χάνει. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου