Παρασκευή, Ιουνίου 13

ΠΟΙΗΣΗ

Σάλου Ηχω

Οταν το τραγούδι έχει της ψυχής καημού το βάρος
ηχώ παράχορδη στ’αυτί είναι ,που φτάνει.

<Περιφερόμενος> ειρμός, πετά, σαν οργισμένος γλάρος ,
σε άξενο και ξέντυτο , νύχτας λιμάνι.

Οι δέστρες στο γιαλό αλάργεψαν, σβηστός ο φάρος
κι’οι άνθρωποι γενήκανε «αγκάθινο στεφάνι».

Στο ξέσπασμα της χαραυγής ψηλά ο ήλιος βάρος,
η μάχη αναπόφυγη κι’ ανύπαρχτο ένα χάνι.

Μάτωσε η θάλασσα , το χώμα έχασε το θάρρος,
κάπου το «Σύμπαν» τιμωρεί, Θεού δρεπάνι.

Σάλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου