Η Ελλήνων Γλώσσα
Γλώσσα μέτρου και αμέτρητη,
Γλώσσα «μόνη» και μοναδική
Γλώσσα περιήγησης
και παρεξήγησης.
• Δύναμιν έχει τα όνόματα επιστάσθαι-Πλάτων
• Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις-Επίκτητος
++++++
Σημείωσις¨
Οπου το (λ) σημαίνει το εκ λεξικών προερχόμενον
Και όπου «…εισαγωγικόν » προέρχεται ,είτε εκ δανεισμού λεχθέντων υπο άλλων ή λόγω εμφάσεως .
Τυχόν αβεβαίωτες (μη επιστημονικές) αναφορές, απηχούν μυθοπλασία(ποιητική) του γράφοντος.
++++++
Περί «Γλώσσης»
Σαν «λέξις»… απηχεί
νόημα, μεταφορά,
ανάγκη και συνεισφορά.
Σαν «όργανον» του στόματος αναγκαίον
στη γεύση, στην κατάποση, στη βρώση,
μα και στην άρθρωση των ήχων της φωνής σπουδαίον.
Σαν «όργανον»τ’ άνθρωπου, μέ άλλους να επιβιώσει.
• Ελλήνων γαρ το γένος εσμέν, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί –Πλήθων
Οταν ο γιός μου ήταν μικρός κ’άκουγε κάποιον ξένο,
τον ξένιζε η «γλώσσα»του και τ’ έκραζε «Αλλαξε τη φωνή σου».
Και σύ π’άκούς και γράφεις κι’ομιλείς..θυμήσου,
Φωνή δίχως τη «γλώσσα»,μοιάζει νερό φυλακισμένο.
Γλώσσα(λ)= όργανον εντός του στόματος,σαρκώδες.
Αναγκαίον στη γεύση,στη κατάποση για τών «ζώων»την επιβίωση.
Οργανον για του πουλιού το κελάηδημα,
του σκύλου το αλύχτημα,
του ψαριού το ψόφιο κάλεσμα
και της «λαλιάς»τ’ ανθρώπου «όργανον»μοναδικό για την «τελείωση».
«Οργανον-όπλο»για νίκη της αγάπης κι΄αλλοτε «θανάτου» όπλο ακανθώδες.
«Η γλώττα ανόστεος μέν,οστά θραύει»..Ησίοδος έφη
Και μας, «δημοτικώς-εξελικτικώς» η ίδια η ρήση «τρέφει»
Γλώσσα(λ)=Οργανον του λόγου.
Το σύνολο λέξεων, φράσεων λαού και ομάδας, για συνεννόηση
γραπτή τε και προφορική κι’ακόμη των «ζώων» άνευ λόγου
κωφαλάλων, ανθέων, πνευμάτων και αθάνατη βιβλίων διανόηση.
Γλώσσα(λ)=Ο,τι αντικείμενον έχει σχήμα γλώσσας(κωνικού),
«γλώσσα γής’-γλώσσα υποδημάτων-γλώσσα καμπάνας ,στο ψάρι το πουλί...»
«Γλώσσα»και μεταφορικά γιά ό,τι..εξέχει του..λογικού
Λέμε «γλωσσά» τον αυθάδη κι’ακόμη ,κάποια παράγωγα της δηλούν το «πολύ».
Γλώσσα =Κυριαρχούσα όμως έννοια είναι το «μέσο» επικοινωνίας των λαών
Με όλες τις .. «παραξενιές»,τις δυσκολίες διαλέκτων ,τις αλλοιώσεις,
τις επιρροές, τους «δανεισμούς»’ιδιοτελείς και όχι, τις στρεβλώσεις
της..εξέλιξης που σήμερα τη λέμε,.. «εξελικτικώς»,-μετάλλαξη-των.. «ειδών».
Κάθε λαός πιστεύει τη γλώσσα του...σαν «πρώτη»,τη σέβεται, την εξυμνεί.
Τη θεωρεί «κηρήθρα γεμάτη μέλι»- «μελωδική»- «όμορφη και γλυκιά..»
Μηπως κι’εμείς θα πρέπει να αντιτάξουμε δυναμικά!
πως τη «Γλώσσα των Θεών»μεσ’τους αιώνες κανείς δεν πρέπει να περιφρονεί.
Πηγή ,για γηγενείς και ξένους, δανεισμού
πηγή ,της κάθε γλώσσας λογισμού.
Πηγή ,παγκόσμιου πολιτισμού.
Πηγή ,πανάρχαιου ανθρωπισμού.
Πηγή ήθους και σεβασμού.
«Μήγαρις έχω τίποτε άλλο στον νούν παρέξ ελευθερία και γλώσσα».Σολωμός
«Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου,στις αμμουδιές τ’Ομήρου». Ελύτης
Bαριά είναι η κληρονομιά Πλάτωνα,Αριστοτέλη....κι’ο «λόγος» ποταμός.
Περηφάνια κι’οχι αλαζονεία
όχι προγονολατρεία,
για το ανέσπερο «αστέρι-γλώσσα» πούναι αυγερινός μαζί κι’αποσπερίτης
Κιή Γλώσσα η Ελληνική η ρωμαλέα..
Δεν κινδυνεύει «η δική»μας γλώσσα
κι’ας την..βρίσκουνε δεινά «τόσα και τόσα».
Όσο κι’αν την «λερώνουμε», ηθελημένα ή μη,
θα υπάρχουν πάντα οι λέξεις «καθαριστικά»,
όπως θάλασσα ,γή και ουρανός,
άνεμος, πνοή και εκτυφλωτικός φανός,
των γλωσσών η γλώσσα να ξεπλένεται αποτελεσματικά,
από εμάς κι’αυτούς που ‘φέραν το ΕΥΡΟ(Ω)και μας πήραν τη δραχμή.
Δεν έχει ανάγκη η «γλώσσα μας» από .. «γλωσσοσώστες»-κριτικούς,
γιατί ωσάν πηγή αστείρευτη ,δεν εξαερώνεται στου ήλιου τις αχτίδες.
Μήτε η λαλιά ,μήτε η γραφή υποχωρούν στο ξένο«λάλον ύδωρ», από χιλιετηρίδες.
«Τούτ’έπος αθανάτων
ήλθε δια στομάτων….(Ελλήνων)»
ειπώθηκ’απ’τον Κοραή.
Αυτή είναι η γλώσσα η « κοινή»,
η κατανοητή, που λαλούμεν
κι’ας, την ορθήν Γραμματικήν της, ευκόλως λησμονούμεν.
Αν έχει ανάγκη η γλώσσα μας είναι, απο «γνώθι.. εαυτούς» «Σωκρατικούς»
Κι’εφόσον έχομε πατρίδα την Ελλάδα,
μητέρα, στους αιώνες που αλλάζει, γεω-φυσική.
Του πνεύματος μητέρα αθάνατη , άσβεστη δάδα,
έχομε τη « γλώσσα» και ας αγωνιστούμε για παιδεία Ελληνική».
Σάλος’1999
Γλώσσα μέτρου και αμέτρητη,
Γλώσσα «μόνη» και μοναδική
Γλώσσα περιήγησης
και παρεξήγησης.
• Δύναμιν έχει τα όνόματα επιστάσθαι-Πλάτων
• Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις-Επίκτητος
++++++
Σημείωσις¨
Οπου το (λ) σημαίνει το εκ λεξικών προερχόμενον
Και όπου «…εισαγωγικόν » προέρχεται ,είτε εκ δανεισμού λεχθέντων υπο άλλων ή λόγω εμφάσεως .
Τυχόν αβεβαίωτες (μη επιστημονικές) αναφορές, απηχούν μυθοπλασία(ποιητική) του γράφοντος.
++++++
Περί «Γλώσσης»
Σαν «λέξις»… απηχεί
νόημα, μεταφορά,
ανάγκη και συνεισφορά.
Σαν «όργανον» του στόματος αναγκαίον
στη γεύση, στην κατάποση, στη βρώση,
μα και στην άρθρωση των ήχων της φωνής σπουδαίον.
Σαν «όργανον»τ’ άνθρωπου, μέ άλλους να επιβιώσει.
• Ελλήνων γαρ το γένος εσμέν, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί –Πλήθων
Οταν ο γιός μου ήταν μικρός κ’άκουγε κάποιον ξένο,
τον ξένιζε η «γλώσσα»του και τ’ έκραζε «Αλλαξε τη φωνή σου».
Και σύ π’άκούς και γράφεις κι’ομιλείς..θυμήσου,
Φωνή δίχως τη «γλώσσα»,μοιάζει νερό φυλακισμένο.
Γλώσσα(λ)= όργανον εντός του στόματος,σαρκώδες.
Αναγκαίον στη γεύση,στη κατάποση για τών «ζώων»την επιβίωση.
Οργανον για του πουλιού το κελάηδημα,
του σκύλου το αλύχτημα,
του ψαριού το ψόφιο κάλεσμα
και της «λαλιάς»τ’ ανθρώπου «όργανον»μοναδικό για την «τελείωση».
«Οργανον-όπλο»για νίκη της αγάπης κι΄αλλοτε «θανάτου» όπλο ακανθώδες.
«Η γλώττα ανόστεος μέν,οστά θραύει»..Ησίοδος έφη
Και μας, «δημοτικώς-εξελικτικώς» η ίδια η ρήση «τρέφει»
Γλώσσα(λ)=Οργανον του λόγου.
Το σύνολο λέξεων, φράσεων λαού και ομάδας, για συνεννόηση
γραπτή τε και προφορική κι’ακόμη των «ζώων» άνευ λόγου
κωφαλάλων, ανθέων, πνευμάτων και αθάνατη βιβλίων διανόηση.
Γλώσσα(λ)=Ο,τι αντικείμενον έχει σχήμα γλώσσας(κωνικού),
«γλώσσα γής’-γλώσσα υποδημάτων-γλώσσα καμπάνας ,στο ψάρι το πουλί...»
«Γλώσσα»και μεταφορικά γιά ό,τι..εξέχει του..λογικού
Λέμε «γλωσσά» τον αυθάδη κι’ακόμη ,κάποια παράγωγα της δηλούν το «πολύ».
Γλώσσα =Κυριαρχούσα όμως έννοια είναι το «μέσο» επικοινωνίας των λαών
Με όλες τις .. «παραξενιές»,τις δυσκολίες διαλέκτων ,τις αλλοιώσεις,
τις επιρροές, τους «δανεισμούς»’ιδιοτελείς και όχι, τις στρεβλώσεις
της..εξέλιξης που σήμερα τη λέμε,.. «εξελικτικώς»,-μετάλλαξη-των.. «ειδών».
Κάθε λαός πιστεύει τη γλώσσα του...σαν «πρώτη»,τη σέβεται, την εξυμνεί.
Τη θεωρεί «κηρήθρα γεμάτη μέλι»- «μελωδική»- «όμορφη και γλυκιά..»
Μηπως κι’εμείς θα πρέπει να αντιτάξουμε δυναμικά!
πως τη «Γλώσσα των Θεών»μεσ’τους αιώνες κανείς δεν πρέπει να περιφρονεί.
Πηγή ,για γηγενείς και ξένους, δανεισμού
πηγή ,της κάθε γλώσσας λογισμού.
Πηγή ,παγκόσμιου πολιτισμού.
Πηγή ,πανάρχαιου ανθρωπισμού.
Πηγή ήθους και σεβασμού.
«Μήγαρις έχω τίποτε άλλο στον νούν παρέξ ελευθερία και γλώσσα».Σολωμός
«Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου,στις αμμουδιές τ’Ομήρου». Ελύτης
Bαριά είναι η κληρονομιά Πλάτωνα,Αριστοτέλη....κι’ο «λόγος» ποταμός.
Περηφάνια κι’οχι αλαζονεία
όχι προγονολατρεία,
για το ανέσπερο «αστέρι-γλώσσα» πούναι αυγερινός μαζί κι’αποσπερίτης
Κιή Γλώσσα η Ελληνική η ρωμαλέα..
Δεν κινδυνεύει «η δική»μας γλώσσα
κι’ας την..βρίσκουνε δεινά «τόσα και τόσα».
Όσο κι’αν την «λερώνουμε», ηθελημένα ή μη,
θα υπάρχουν πάντα οι λέξεις «καθαριστικά»,
όπως θάλασσα ,γή και ουρανός,
άνεμος, πνοή και εκτυφλωτικός φανός,
των γλωσσών η γλώσσα να ξεπλένεται αποτελεσματικά,
από εμάς κι’αυτούς που ‘φέραν το ΕΥΡΟ(Ω)και μας πήραν τη δραχμή.
Δεν έχει ανάγκη η «γλώσσα μας» από .. «γλωσσοσώστες»-κριτικούς,
γιατί ωσάν πηγή αστείρευτη ,δεν εξαερώνεται στου ήλιου τις αχτίδες.
Μήτε η λαλιά ,μήτε η γραφή υποχωρούν στο ξένο«λάλον ύδωρ», από χιλιετηρίδες.
«Τούτ’έπος αθανάτων
ήλθε δια στομάτων….(Ελλήνων)»
ειπώθηκ’απ’τον Κοραή.
Αυτή είναι η γλώσσα η « κοινή»,
η κατανοητή, που λαλούμεν
κι’ας, την ορθήν Γραμματικήν της, ευκόλως λησμονούμεν.
Αν έχει ανάγκη η γλώσσα μας είναι, απο «γνώθι.. εαυτούς» «Σωκρατικούς»
Κι’εφόσον έχομε πατρίδα την Ελλάδα,
μητέρα, στους αιώνες που αλλάζει, γεω-φυσική.
Του πνεύματος μητέρα αθάνατη , άσβεστη δάδα,
έχομε τη « γλώσσα» και ας αγωνιστούμε για παιδεία Ελληνική».
Σάλος’1999
Γράψτε ένα σχόλιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου