Σήμερα πήρα την σύνταξη κουτσουρεμένη .Οι ξευτιλισμένοι πολιτικοί χτύπησαν πάλι τους αδύναμους να αντιδράσουν ηλικιωμένους Συνταξιούχους έλληνες πολίτες.Από το πρωί άρχισα να σκέπτομαι ως πότε μπορεί να κρατήσει αυτή η συνεχιζόμενη αδικία εις βάρος των μη προνομιούχων ελλήνων πολιτών.Κατέβηκα με τα πόδια από την Κυψέλη ως την πλατεία κλαυθμώνος βρίζοντας και βλαστημώντας.Κουρασμένος σταμάτησα και κοιτούσα τα εκατοντάδες περιστέρια της πλατείας και ξαφνικά άρχισα να ηρεμώ.Ο νους μου με πήγε στα πολύ παλιά φτωχικά χρόνια λίγο μετά την κατοχή που άκουγα ιστορίες πώς οι άνθρωποι έτρωγαν ακόμη και γάτες.Κάπου στην χρονιά του 1962, για πρώτη φορά νέος τότε πήγα με φίλους μου σε ένα κουτούκι της εποχής εκείνης και φάγαμε πιτσουνάκια μετά από σύσταση του ταβερνιάρη ,πιτσουνάκια κοκκινιστά πίνοντας παγωμένη ρετσίνα. Τώρα βλέποντας την πλατεία γεμάτη από περιστέρια άρχισα να βλέπω πιο καθαρά και περισσότερο αισιόδοξα την σημερινή κρίση. Εδωσα και ένα ευρώ και πήρα σιτάρι και τάισα τα περιστέρια ούτε καν πήγε το μυαλό μου στην παλιά εκείνη εποχή που φάγαμε πιτσουνάκια κοκκινιστά .Γιατί αν το σκεφθεί καλά ο οποιοσδήποτε όσο υπάρχουν περιστέρια στις πλατείες μπορεί να υπάρχει πείνα σε πολλούς ανθρώπους όμως υπάρχει και μια περίεργη ιδιαίτερη ευαισθησία. Η ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση ,η ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.ΑΧ ΓΙΩΡΓΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου