Γραμμένο πριν 30 χρονια περιπου και ακομα ισχύει-Μηπως να το μετονομάσω;;
Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ,,,ΣΑΚΟΥΛΑΣ
Η πλαστική σακούλα
Μία πλαστική σακούλα, όλοι τώρα κουβαλάμε,
κι’αμίλητοι και σκεπτικοί στούς δρόμους περπατάμε.
Με γράμματα ή αριθμούς με χρώματα ή σκέτη,
αφρόντιστα ή άγρυπνα στο χέρι μας κρατάμε,
κι’είτε μέ πλούτο είναι γεμάτη, είτε μέ φτηνό καθρέφτη
ποτέ, τι έχει μέσα, στον διπλανό δεν μαρτυράμε.
Σε σακούλα ο μαθητής
έχει μέσα τα βιβλία.
Ο μάστορας και ο ληστής,
όλα τους τα εργαλεία.
Το πηλίκιο του ο ναύτης
και το φτυάρι του ο θάφτης.
Το κολατσιό του ο εργάτης,
την τύχη του ο ακαμάτης.
Σε σακούλα ο πονηρός, μεταφέρει το..νερό
και μιά άμυαλη μητέρα, ένα εξώγαμο μωρό….
Με σακούλα «ασφαλώς» διοχετεύεις τα λαθραία
και αρχεία που για άλλους θ’αποβούν μοιραία.
Σε σακούλα κρύβεις δώρα παιδικά,
όνειρα κι’ ελπίδες σε περιοδικά.
Ο ζητιάνος μια ελιά και μια «φοβέρα»
και ο αλλόφρων κοπανιστό αέρα.
Ούλα-ούλα-ούλα-ούλα,
χωράνε τώρα σε μιά πλαστική σακούλα.
Μιά σακούλα αναλογεί στη μούλα,
στο φτωχό, στον πλούσιο ,στη δούλα.
Μιά σακούλα αρκετή ,για μιά ρεμούλα,
για ένα έπαθλο κι’ένα καρπούζι δίχως βούλα.
Κι’όλοι σαν πεθάνουμε, μιά θεσούλα
έχουμε, σε μια «πλαστική»-χωμάτινη σακούλα.
Σάλος’1985 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου