Nikolas Saliveros‎Emmanouil Mainas

12 λεπτά ·

Ο Αντίλαλος της σιωπής
Ένα ακούστηκ’ ουρλιαχτό,
κάπου στο δρόμο πέρα.
Θά'τανε γύρω στις οχτώ,
νύχτα χωρίς αστέρα.
Τάχα οπούθε το ουρλιαχτό;
Τ’άτυχου του χτυπημένου η χέρα;
Τ’άδικημένου το σπίτι το φραχτό;
Τ’άρρωστου που χάθηκέ του η μέρα;
Μήπως κι’έγώ να φυλαχτώ
από του φίλου τη μαχαίρα;
Μήπως δεν πρέπει να ορεχτώ
ό,τι κερδίζω απ'τον αγέρα;
Μετά σιωπή, νεκρού σιωπή,
όποιου δεν έχει τί να πεί
στου δίκαιου την εκτροπή.
«Ο ένοχος κάνει το παπί»
Όταν σ’αγνή ψυχή γίνει κλοπή,
αντίλαλο κληροδοτεί η σιωπή
κι'' ακούγεται βαριά η ντροπή,
του φαύλου, του δήμιου, του χαμερπή.
Και η ντροπή,μένει σιωπή,σαν φυλαχτό
μακάβριο, μες τ’ανθρώπου τον αέρα.
Μένει και το βιβλίο της ζωής ανοιχτό,
σε δύο λέξεις ,ίδιας ιδέας : « Λέρνα»*-Λέρα
Αντίλαλο δίνει η σιωπή φριχτό,
στου ένοχου την ανοχή.
Κρένω,στη σύγχρονη την εποχή,
Διογένη πού'σαι; στον ίδιο πίθο να κρυφτώ.
*Λέρνα-=έλος,βρωμιά….λέρα