Τρίτη, Οκτωβρίου 20

Μάνο ..που είσαι;;;
28 Σεπτεμβρίου 1:09 μ.μ.
.Πρόταση και Επερώτηση Πρωθυπουργοί και υπουργοί σύν όλοι οι καρεκλάτοι μ’επίταξη να επιβούν σε πλοίο εν τρικυμία. Να μάθουν έτσι πως ξερνούν οι ναύτες κι’απ' το μάτι . και ίσως τότε αποκοπούν ’από την ατιμία. // Να μάθουνε ,ο ίδρωτας πως γίνεται αρμύρα , και το ψωμί πως τρώγεται ξερό και με αλάτι. Πως ναυτικοί προσέφεραν στη χώρα ξένη λίρα, και δεν πατούνε πάντοτε στο χώμα και χλιδάτοι. // Αλήθεια να ξεράσουνε, απο κινδύνου πείρα, γιατί λόγοι από άμβωνος, στον άνεμο φευγάτοι. Να κλείσουν της αφαίμαξης τη σφαλισμένη θύρα, δικαίωση να δώσουνε στον άβιο ναυτεργάτη. Σαλος Μου αρέσει! Σχολιάστε Κοινοποιήστε Αρέσει στην Anna Tereza Dalmyra. Σχόλι
Κυριακή 11:09π.μ.
Σύρα, Βράχε μου… Εκεί που το Θεό του, αντάμωσε ο Μύστης, λόγιασε τόπο, να ξαποστάσει το μυαλό του. Βράχος ξεροτράχηλος ,ψυχών ήτανε κρύφτης, κι’ο ουρανός ,λευκό απείραχτο προσκέφαλο του, στα πόδια του, το κύμα του Βοριά, τ’άδικου νίφτης. // Τον καθαρμό, το χώμα του ,αντλούσε από αιώνες, και μέλι της ωφέλειας για ομορφιά στη όψη. Δίπλα κι’όρμος, φυσικός , θεοί οι Ποσειδώνες διωγμένους ,απ’των πειρατών, που λύτρωσαν, τη κόψη. Σ’ ήλιου το φώς αυγάταιναν του σκότους οι χειμώνες // Φιλοξενεί Καϊρη, σπηλιά δομεί στο Φερεκύδη. Όνειρα χτίζει και τείχη στης χώρας τη συντέλεια και στη ψυχή του έκρυβε πάντα τον ευπατρίδη, που γένηκε υπόδειγμα του όρου αυτοτέλεια. Του Αρχιπέλαγου , Μέγα της Αρχοντιάς Νησίδι. // Κι’ό κάθε παροδίτης , της οικουμένης πάσης, Ανάστασης και του Σαν Τζώρτζη αναβάτης, του «Λεύτερου Εξώστη» σου γίνεται κεκράκτης κι’ας είναι το νερό γλυφό ,από πηγή θαλάσσης. -- Επιμύθιο Ξένε διαβατάρη,γόνε γηγενή… Στο Βράχο που πατάς,δέξου το δέος…… Υπάρχει ο τάφος ενός Διγενή. .. Εδώ κοιμάται το κάλλος,ούποτε νεκρό. Στου θεάτρου «Ελλάς» τη μεγάλη σκηνή, Δάκρυ ένα χύσε κι’ας είναι πικρό… .. Στην αλλοτριωμένη,της θύμησης δεξαμενή, Το δάκρυ στη ρίζα του είναι ύστατο χρέος.. Στο θάνατο η λησμοσύνη είναι ποινή. Σαλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου