ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ

Με ευχή γονιού και μ'ένα δίσκο Καζαντζίδη
κινά η Ροδούλα με τ'αδέρφια της τα άλλα,
της ξενιτειάς της το ατέρμονο ταξίδι,
που πότε όνειρο η ζωή,πότε κρεμάλα.

Κούκλα νεκρή σ'όλο το είναι της βαμμένη,
στης Ολλανδίας ξεπουλιέται τις βιτρίνες,
την αθωότητα θυμάται τη χαμένη
και στο μυαλό ανακυκλώνει λάθος μνήμες.

Χάνεται η δούλεψη στο ρήγα και στα ζάρια
στις μπαρμπουτιέρες του Αμβούργου και στις λέσχες
και σ'αποθήκες και παράνομα πατάρια,
που πασαπόρτια δε ζητούν και πόθεν έσχες.

Πράσινοι οι τοίχοι του κελιού του απο τα βρύα,
στο τζάμι πάνω η σελήνη αντιφεγγίζει.
Χρόνια μπρος-πίσω κάνει βήματα δυό -τρία
σαν το ψωμάκι μεσ'το πιάτο π'αρμενίζει.

Σε εσοχή τα κρύα πόδια του ζεσταίνει
με την ανάσα η σκυλίτσα του η Εύα,
όπως με σύριγγα απ'το δρόμο μαζεμένη,
μεσ'το ψιλόβροχο πασχίζει νά'βρει φλέβα.

Τάκης Κυριτσόπουλος