ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Μικρά παιδιά ο δάσκαλος μας τιμωρούσε
με μια βεργούλα μπας και γίνουμε ανθρώποι.
Πάντα βραβεύονταν όποιος μας μαρτυρούσε,
όμως αυτό εμείς το μάθαμε κατόπι.

Πουλούσαν όνειρα φτηνά στην αγορά
και μια φριχτή ξαναγραμμένη ιστορία
κι άλλοι πετούσανε με άλλων τα φτερά
μα εμείς κατάστρωμα,ουρά και γαλαρία.

Μετά σε κάθισαν στο ξύλινο σκαμνί τους
να ξεδιαλύνουν,λέει,την αλήθεια από το ψέμα
και κει,που σε αθώωνε η φωνή τους,
εκεί ερχόταν και σε δίκαζε το βλέμμα.

Στη μάντρα σ'έστηναν το επόμενο πρωί
παιδιά σχολειού,νοικοκυραίοι και θεούσες.
Και συ,που του'λεγες προχώρα στη ζωή,
όταν δεν κοίταζαν και συ πετροβολούσες.

Τάκης Κυριτσόπουλος