«Άλλοθι» και «Κεφάλαιο»
23/01/2013
του Πάνου Κοκκίδη
Ο Γαβράς, ένας master cinematographer στην Ευρώπη, καταλήγει σε μια πιο επιφανειακή περιγραφή. Ακόμα κι αν γνωρίζει το θέμα του, η προσέγγισή του μένει στο να αναπαράγει τα κλισέ. Από την άλλη ο Τζαρέκι φαίνεται να το κατέχει και μάλιστα σε βάθος. Δίνει πραγματικά πειστικές σκηνές και αληθοφανή γεγονότα που συμβαίνουν πραγματικά στη ζωή του ήρωά του αποκαλύπτοντας δομές και νοοτροπίες με μαστοριά και απλότητα.
Ο Γαβράς δεν βάζει το νυστέρι της κάμεράς του βαθιά στον χαρακτήρα του. Μένει σε κάποιες επίπεδες καταγγελίες. Αφαιρεί το πολύ χρώμα από την εικόνα για να αυξήσει το δράμα. Παρακολουθεί τη γρήγορη αναρρίχηση του ήρωά του από μακριά. Παίζει πιο πολύ με τον χαρακτήρα σαν καρτουνίστικη εικόνα. Κάνει πανάκριβες all glamour λήψεις. Προσέχει το κάθε πλάνο του να συντηρεί την εικόνα που έχουν φτιάξει τα ΜΜΕ για τους μεγιστάνες. Υπάρχουν σκηνές με γυαλιστερές λιμουζίνες, ιδιωτικά τζετ, ξανθιές καλλονές-γκόμενες, πάρτι, πανάκριβα σκάφη,πούρα και ακριβά κρασιά και όλα τα σουσούμια και κλισέ που τα περιοδικά προωθούν στον κοσμάκη. Αρκείται με τη σωστή απόδοση της ιστορίας σε επίπεδο εικόνας και πολλές φορές με εξέπληξε με την κίνηση της κάμερας, με κάτι αεροπλανικές λήψεις που δεν μας έχει συνηθίσει σε παλαιότερες παραγωγές του...
Παραδόξως, η ταινία του Νίκολας Τζαρέκι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Ο Ρόμπερτ Μίλλερ (Ρίτσαρντ Γκιρ) είναι ένας 60χρονος επιχειρηματίας που η εταιρία του είναι έτοιμη να χρεοκοπήσει αλλά το ξέρει μόνο αυτός και θέλει να την πουλήσει σε έναν κολοσσό τραπεζών έναντι πολλών εκατομμυρίων δολαρίων! Ο Ρόμπερτ προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκρύψει την αλήθεια μέχρι να ολοκληρωθεί η συναλλαγή. Τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα όταν εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο ανθρωποκτονίας. Θα κάνει τα πάντα για να νικήσει και να μείνει υπεράνω νόμων…
Ο Τζαρέκι καταγράφει σχεδόν σαν να κάνει docudrama τη ζωή του Μίλλερ (Ρίτσαρντ Γκιρ) φωτίζοντάς τη με φλασιές ζωής πραγματικά ουσιαστικές και δείχνοντας καθαρά μηχανισμούς και ηθικά διλήμματα. Το πώς και το γιατί. Καταγράφοντας με ενάργεια την υποκρισία. Την αίσθηση που έχουν όσοι κατέχουν χρήμα, οτι είναι υπεράνω νόμων, ηθών και πεπρωμένου.Ταυτόχρονα περιγράφει μια σύγχρονη γάγγραινα. Τα σαθρό υπόβαθρο των Hedge Funds που στηρίζεται σε στοιχήματα αντίστοιχα του κόκκινο - μαύρο στη ρουλέτα και όχι σε οικονομικά δεδομένα. Αυτά σε συνδυασμό με την ακόρεστη δίψα για απεριόριστο χρηματικό πλούτο. Άνθρωποι σαν τον Μίλλερ (αλλά και τον Τουρνέιγ) κυνηγούν με μανία το χρήμα και αν δεν δουν την περιουσία τους να ανεβαίνει κάθε μέρα έστω και λίγο παθαίνουν υστερία. Αυτό είναι μια αλήθεια. Υπάρχει μια ατάκα της Σούζαν Σάραντον που είναι πολύ εύστοχη όταν ζητά από τον Γκιρ να ασχοληθεί περισσότερο με την οικογένειά του παρά με τα κέρδη. «Μα τι θέλεις τέλος πάντων» του λέει, «να είσαι ο πλουσιότερος του νεκροταφείου».Εύστοχο!
Στο "Κεφάλαιο" βλέπουμε την αναρρίχηση στην ανώτατη οικονομική εξουσία ενός ανθρώπου που γίνεται άπληστος και αποτρόπαιος καπιταλιστής. Ο σκηνοθέτης δήθεν ασκεί δηλητηριώδη κριτική στο διεθνές οικονομικό σύστημα και αποκαλύπτει τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά των υποκινητών της απανταχού εξουσίας και της οικονομικής τρομοκρατίας! Η αλήθεια είναι οτι προσπαθεί αλλά νομίζω πως τα καταφέρνει .
Στο "Άλλοθι" απ την άλλη μεριά η δομή, οι σχέσεις και η οικονομία του σεναρίου με την αληθοφάνειά τους δεν σου αφήνουν ούτε στιγμή να βαρεθείς. Η όμορφα ανεπτυγμένη ιστορία αποκαλύπτει ανάγλυφα όχι μόνο την υποκρισία του χαρακτήρα αλλά και τους μηχανισμούς της σύγχρονης δυτικής δικαιοσύνης, την ηθική και τις κοινωνικές δομές που υγραίνονται από τη ροή του χρήματος.
Δύο ταινίες που έχουν ενδιαφέρον ! protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου