ΠΗΓΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΥΡΙΑΝΩΝ

του Νίκου Σαλίβερου

Η πλαστική σακούλa Μία πλαστική σακούλα, όλοι τώρα κουβαλάμε, κι’ αμίλητοι και σκεπτικοί στους δρόμους περπατάμε.   Με γράμματα ή αριθμούς με χρώματα ή σκέτη, αφρόντιστα ή άγρυπνα στο χέρι μας κρατάμε, κι’ είτε με πλούτο είναι γεμάτη, είτε με φτηνό καθρέφτη ποτέ, τι έχει μέσα, στον διπλανό δεν μαρτυράμε.     Σε σακούλα ο μαθητής έχει μέσα τα βιβλία. Ο μάστορας και ο ληστής, όλα τους τα εργαλεία.   Το πηλίκιο του ο ναύτης και το φτυάρι του ο θάφτης. Το κολατσιό του ο εργάτης, την τύχη του ο ακαμάτης.   Σε σακούλα ο πονηρός, μεταφέρει το..νερό και μια άμυαλη μητέρα, ένα εξώγαμο μωρό…. Με σακούλα «ασφαλώς» διοχετεύεις τα λαθραία και αρχεία που για άλλους θ’ αποβούν μοιραία.   Σε σακούλα κρύβεις δώρα παιδικά, όνειρα κι’ ελπίδες σε περιοδικά. Ο ζητιάνος μια ελιά και μια «φοβέρα» και ο αλλόφρων  κοπανιστό αέρα.   Ούλα-ούλα-ούλα-ούλα, χωράνε τώρα σε μια πλαστική σακούλα. Μια σακούλα αναλογεί στη μούλα, στο φτωχό, στον πλούσιο ,στη δούλα.   Μια σακούλα αρκετή ,για μια ρεμούλα, για ένα έπαθλο κι’ ένα καρπούζι δίχως βούλα. Κι’ όλοι σαν  πεθάνουμε, μια θεσούλα έχουμε, σε μια «πλαστική» -χωμάτινη  σακούλα.   Σάλος

Παγκόσμια κρίση Κρίση..μια κάθε τόσο,περνά η ανθρωπότητα. Κρίση στα εργοστάσια ,στη ναυτιλία. Ειν’ το ψωμί η πρώτη αναγκαιότητα κι’ ο πεινασμένος, εύκολη είναι λεία.   Σε καναπέδες  μαλακούς, κάθονται «λίγοι» ,μ’ επισημότητα και συντηρούν, ειρωνικά, της κρίσης την ανωμαλία.. και οι «πολλοί», καρτερικά, γεύονται όλη τη λιτότητα Ναυάγια … σώμα και ψυχή, θωρούν μακρύα  μιά παραλία.   Πηγή λοιπόν η κρίσης είναι, η φαυλότητα κι’ ελάτωμμα μεγάλο η υπνηλία. Αν δεν «σπουδάσουν οι πολλοί» φωνή και σοβαρότητα μήτε στα ορυχεία θαύρουν θέση, μήτε μεσ’ τα πλοία.   Την κάθε κρίση  ακολουθεί μια μάσκα ,η ομαλότητα.. γιατί είναι εργαλεία-όπλα φοβερά- η φωνή και τα βιβλία Στους «λίγους» όμως πάντα ανήκει η ευρηματικότητα ¨παππάς¨ να γίνεται η κρίση, που θαύει όλα τα «εργαλεία».   Σάλος