Φάρσα και Τραγωδία
09/01/2013
Είναι βέβαιο ότι η ιστορία θα επαναληφθεί και ως τραγωδία και ως φάρσα. Ως φάρσα γιατί η σύγκριση ανάμεσα στα μεγέθη 89 και 2013 είναι προφανώς ετεροβαρής. Ως τραγωδία γιατί η έκπτωση της πολιτικής σε δίκη, αφυδατώνει την πολιτική και η ανάθεση της επίλυσης πολιτικών ζητημάτων στη δικαιοσύνη ποδηγετεί τους δικαστές.
Ποιο είναι το πολιτικό μάθημα από την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο το 1989; Η παραπομπή οδήγησε, καταρχήν, στη θυματοποίηση του τότε αρχηγού του ΠΑΣΟΚ -«πολιτική δίωξη από τους αντιπάλους» έλεγαν εν χορώ, τότε, οι υπερασπιστές του με αποτέλεσμα το ΠΑΣΟΚ , όχι μόνο να μη διαλυθεί, αλλά να αυξήσει την εκλογική του δύναμη σε ποσοστά και σε ψήφους στις επαναληπτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1989. Περαιτέρω, η απαλλαγή του, ως προς τις ποινικές ευθύνες, από το δικαστήριο, μεταφράστηκε σε πολιτική αθώωσή του. Αθωώθηκε όχι μόνο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά συνολικά για την πολιτική 1981-89, η οποία έμελλε να γίνει γνωστή από τον αυτο-χαρακτηρισμό «Τσοβόλα δώστα όλα». Τη λαϊκίστικη πολιτική της διανομής εισοδημάτων, μέσω δανείων και Χολαργού, την άλωση του κράτους από το κόμμα και τη συνταγματική υποταγή στην πρωθυπουργική μονοκρατορία κάθε εξισορροπητικής λειτουργίας θεσμών, την υποθήκευση της ανάπτυξης και τον εκφυλισμό της πολιτικής στις πελατειακές σχέσεις, τότε ελάχιστοι καταγγείλαμε.
Τώρα πολλοί συνομολογούν τις οδυνηρές συνέπειες αυτής της πολιτικής με την εξαίρεση των μιμητών ζηλωτών της πασοκικής νομής του κράτους και των αυτόκλητων, όσο και ακραία ετερόκλητων, κληρονόμων της «3ης Σεπτέμβρη και της Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες». Το συμπέρασμα ότι η παραπομπή οδήγησε στη πολιτική νεκρανάσταση του Ανδρέα Παπανδρέου συμμερίστηκαν το 1993 όλοι, σχεδόν, οι πολιτικοί κατήγοροί του: Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος μέσα στο Ειδικό Δικαστήριο –«η αλήθεια δεν πέρασε από αυτήν την αίθουσα» είχε πει-, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε ακριτομυθίες, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Γρηγόρης Φαράκος, ο Μίμης Ανδρουλάκης και η Μαρία Δαμανάκη δημόσια.
Λιγότερο για την ιστορία και περισσότερο για την αξιολόγηση των επιχειρημάτων, τα οποία εκτίθενται εδώ, σημειώνεται ότι τον Αύγουστο του 1989, πριν ακόμη συσταθεί η Ανακριτική Επιτροπή κατά του Α. Παπανδρέου, είχα δημοσιεύσει στην ΑΥΓΗ, άρθρο, όπου, μεταξύ άλλων, επισήμανα ότι «η παραπομπή θα οδηγήσει στην απονομή δικαστικού πιστοποιητικού αθωότητας στον Α .Παπανδρέου». Αυτά τότε, πριν ψηφιστεί η παραπομπή, σε μια εποχή, κατά την οποία το μέτρο της αριστεροσυνης, το σημερινό αριστερόμετρο, επέβαλε τις παραπομπές κατά ριπάς: όσους πιο πολλούς παραπέμπουμε τόσο πιο αριστεροί είμαστε. Κάτι ανάλογο με τώρα, με τη διαφορά ότι την παράσταση …αριστεροσυνης κλέβουν ο Καμένος με τη Χρυσή Αυγή. Τότε τα στοιχεία βοούσαν. Θυμίζω ότι παραπέμφθηκε ο Μενιος Κουτσόγιωργας, ο οποίος κατελήφθη με τας οπώρας σε τραπεζικό λογαριασμό.
Να έλθουμε τώρα στο τώρα. Πολλοί λένε ότι η κάθαρση του πολιτικού συστήματος δε θεραπεύεται μόνο από την παραπομπή Παπακωνσταντινου. Δίπλα στην Ιφιγένεια απαιτείται, λένε, και ο εξιλασμός του Βενιζέλου.
Ας παρακολουθήσουμε για λίγο αυτή τη συλλογιστική κατά το ακόλουθο σενάριο. Τυχόν παραπομπή του Ευάγγελου Βενιζέλου θα οδηγούσε με βεβαιότητα στην αθώωσή του με βασικό, όσο και εκόντα άκοντα μάρτυρα υπερασπίσεως τον Ιωάννη Διώτη. Ο πρώην Εισαγγελέας βεβαίωσε υπηρεσιακώς ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ το νομομαθή υπουργό Οικονομικών ότι το στικάκι δεν αποτελεί ούτε ένδικο ούτε αποδεικτικό μέσο όποτε όπερ έδει δείξαι.
Η αθώωση του κ Βενιζέλου θα επέφερε αυτόματα και την πανηγυρική απαλλαγή του από τις πολιτικές ευθύνες, το τίμημα των οποίων, είναι αλήθεια, ότι κατέβαλε στις δύο πρόσφατες εκλογές και συνεχίζει να το καταβάλλει. Όσοι τώρα μιλούν για συγκάλυψη, επειδή δεν παραπέμπεται ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, θα επιδοθούν τότε σε ετεροχρονισμένη αυτοκριτική, καθ’ότι αμαρτία εξομολογημένη ουκ εστίν αμαρτία. Ποιος, όμως, θα συγκρατήσει την οργισμένη κοινή γνώμη από το να μην εκλάβει την αθώωση ως συγκάλυψη με ευθύνη μάλιστα και του Ειδικού Δικαστηρίου;
Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον δε θα επέλθει η κάθαρση του πολιτικού συστήματος, αλλά θα οδηγηθούμε στο ολοκαύτωμα. Επιπλέον με αυτό το σενάριο εξελίξεων όχι μόνο δεν θα αποδοθούν οι πολιτικές ευθύνες για την αιχμαλωσία της πολιτικής από τους φοροφυγάδες, αλλά θα παραγραφούν από τη συνείδηση των πολιτών…
*Ο Κώστας Σπυρόπουλος είναι δημοσιογράφος, τ.Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ. protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου