Μάνο καλησπέρα
Μετα-Μαγιάτατικο
κι'όχι μπαγιάτικο
«Πάπια, μα ποια πάπια;»
(Αφανείς και κατ’επίφαση Επιφανείς)
(Ασμα παρηχητικόν , γλωσσοδετικόν
και πρωκτοφαρδίας μεταφορικόν)
ΤΡΙΣΤΙΧΟΝ
Εύστοχα ο θυμόσοφος έθεσε προσωνύμι
στον αγαθό, για ηρεμιά, ν’ακολουθεί τη πάπια,
«Λάθε βιώσας» κι’ο σοφός ,δεν απατά η μνήμη,
οι αφανείς να ξεπερνούν ζωή που πέφτει σάπια.
Ελεύθερο θαρρεί πουλί στης θάλασσας τη κόχη,
μηδέ βουλιάζει και πετά, τρώγει, παπολογάει.
Κοράκι στο κεφάλι της με χλεύης μύτη λόγχη,
στο πάτο το σκυλόψαρο τη πάπια οδηγάει.
Σ’άγνωστο χώμα βρίσκονται χρυσός και το ασήμι ,
του κόσμου η διαδρομή στης μοίρας τα κιτάπια.
«Αν έχεις τύχη διάβαινε»… Δεν έχει η πάπια φήμη,
να ζήσει ,όταν θα βρεθεί μέσα σε χύτρας ντάπια.
ΕΠΩΔΟΣ
Τον Αφανή γιορτάζουνε οι «Επιφανείς» το ναύτη,
μνημείο σ’έναν ήρωα , σ’άγνωστο στρατιώτη.
Κι’απ’το δόλιο χαμερπή καντηλανάφτη
θα υμνείται άδηλης πάπιας το συκώτι.
Μετά το μάδημα, το μάσημα, χωρίς διότι
χαράς οινοποσία από δούλο νεκροθάφτη.
Κόρακες και καρχαρίες πάπιες πάντα ορέγονται,
σε ηρώων μνήματα πατάν και μασκαρεύονται.
Τη μοίρα, που τους έλαχε μόνο εκμεταλλεύονται
κι’οι αφανείς ούτε «στου Χάρου δεν κουρεύονται»
«Στη θέση τους τα ίσια, στραβά πάντα θα βλέπονται»,
κι’οι άνθρωποι την <πάπια θα κάνουν> και θα γεύονται.
Πάπια μα ποιά πάπια να υμνήσεις,
όταν σαν πάπια σε κοιμίζουν και πάπια θα ξυπνήσεις.
Πάπια μα ποιά πάπια να ακολουθήσεις,
αφού οι παπαγάλοι τα φτερά σ’αλλάζουν με λόγων <διαφημίσεις>.
Σάλος
Μετα-Μαγιάτατικο
κι'όχι μπαγιάτικο
«Πάπια, μα ποια πάπια;»
(Αφανείς και κατ’επίφαση Επιφανείς)
(Ασμα παρηχητικόν , γλωσσοδετικόν
και πρωκτοφαρδίας μεταφορικόν)
ΤΡΙΣΤΙΧΟΝ
Εύστοχα ο θυμόσοφος έθεσε προσωνύμι
στον αγαθό, για ηρεμιά, ν’ακολουθεί τη πάπια,
«Λάθε βιώσας» κι’ο σοφός ,δεν απατά η μνήμη,
οι αφανείς να ξεπερνούν ζωή που πέφτει σάπια.
Ελεύθερο θαρρεί πουλί στης θάλασσας τη κόχη,
μηδέ βουλιάζει και πετά, τρώγει, παπολογάει.
Κοράκι στο κεφάλι της με χλεύης μύτη λόγχη,
στο πάτο το σκυλόψαρο τη πάπια οδηγάει.
Σ’άγνωστο χώμα βρίσκονται χρυσός και το ασήμι ,
του κόσμου η διαδρομή στης μοίρας τα κιτάπια.
«Αν έχεις τύχη διάβαινε»… Δεν έχει η πάπια φήμη,
να ζήσει ,όταν θα βρεθεί μέσα σε χύτρας ντάπια.
ΕΠΩΔΟΣ
Τον Αφανή γιορτάζουνε οι «Επιφανείς» το ναύτη,
μνημείο σ’έναν ήρωα , σ’άγνωστο στρατιώτη.
Κι’απ’το δόλιο χαμερπή καντηλανάφτη
θα υμνείται άδηλης πάπιας το συκώτι.
Μετά το μάδημα, το μάσημα, χωρίς διότι
χαράς οινοποσία από δούλο νεκροθάφτη.
Κόρακες και καρχαρίες πάπιες πάντα ορέγονται,
σε ηρώων μνήματα πατάν και μασκαρεύονται.
Τη μοίρα, που τους έλαχε μόνο εκμεταλλεύονται
κι’οι αφανείς ούτε «στου Χάρου δεν κουρεύονται»
«Στη θέση τους τα ίσια, στραβά πάντα θα βλέπονται»,
κι’οι άνθρωποι την <πάπια θα κάνουν> και θα γεύονται.
Πάπια μα ποιά πάπια να υμνήσεις,
όταν σαν πάπια σε κοιμίζουν και πάπια θα ξυπνήσεις.
Πάπια μα ποιά πάπια να ακολουθήσεις,
αφού οι παπαγάλοι τα φτερά σ’αλλάζουν με λόγων <διαφημίσεις>.
Σάλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου