ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΡΕΚΒΙΕΜ

Πέφτεις και μένει πληγή στο χορτάρι,
πέφτεις κι αφήνεις σημάδια στο χρόνο,
ψηλά σε ξενυχτάει ένα έφηβο φεγγάρι,
κλείσε τα μάτια και εγώ χαμηλώνω.

Το αίμα σου σκοντάφτει στο αίμα απ'τη δύση,
φωνές ανηφορίζουν,ιαχές προσπερνούν
και χέρια πονεμένα,που μόλις έχεις λύσει,
ψηλώνουν μέχρι τ'άστρα και τα βάγια ξεκρεμούν.

Καλό σου ταξίδι,φωνή της ερήμου,
πίσω την τροχιά σου δε σβήνει η βροχή.
Αντίο με φύλλα σου γνέφει η κραυγή μου,
είχες μεγαλώσει,δε σε χώραγε' η ζωή.

Τάκης Κυριτσόπουλος