ναυτικό ποίημα: Στεριά
Στεριά
Έχει υφάλους και σκοπέλους η στεριά,
που δεν υπάρχουν πουθενά σε χάρτες!
Θάλασσες έχει, ύπουλες και σκάρτες.
Πλοία, γεμάτα τρύπες με σκουριά.
Έχει αμμώδη επιπλέον, αβαθή.
Σε βράχια μας 'ξωκείλει καταπέρα
ή σε προδοτική μας ρίχνει ξέρα
και σε ακτές, με ρέματα ασταθή.
Έχει ακόμη, εύκαμπτους λιμενικούς
και αδιάφορους τους υπαλλήλους.
Λάγνους για εξουσία, ερωτύλους.
Στενόμυαλους τους τελωνειακούς.
Έχει δεινούς της αρπαχτής, εφοπλιστές.
Και τρωκτικά ασφαλιστικά ταμεία
που αναδύουν μίλια, δυσοσμία...!
Φορείς με τα κοινά, σφετεριστές.
Έχει απρόβλεπτους κινδύνους η στεριά!
Αυτά ποτέ, χάρτης κανείς, δεν τα 'χει...
κι είναι, που νοιώθω βάρος στο στομάχι
και τρέχω να μπαρκάρω μακριά….
Σύρα
Οκτώβρης 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου