Αργούμε..
.
Πάνω σε κόκαλα μυθικά
Πανάρχαιων προγόνων
Χτίσανε οι προ -πάπποι μας
Ακροπόλεις.
Σε κόκαλα αλήθειας ιερά
Οι παππούδες μας χτίσανε
Εκκλησιές
Σε κόκαλα πάντα, σεβαστά
Οι πατεράδες μας χτίσανε
Ελευθερία
Εμείς;
Στης ελευθερίας
Τη ραστώνη αναπαυόμαστε
Και κωλυσιεργούμε.
Τα εγγόνια μας
Θα Χτίσουνε τι; πάνω
Σε ανέμου «κινούμενα σχέδια»….
Αργούμε…….
Αν ένα δάκτυλο απλώσεις,
στο άνεμο να δώσεις…….
Ένα είναι σίγουρο
Δεν θα σου μείνει δάκτυλο
και θάναι αργά
ακόμη και για να μετανιώσεις.
Κι’αν ανακουφίζει η μετάνοια
για κάτι που έκανες,
ο χαμός του δάχτυλου στο αέρα,
δεν ελαφρύνει την ενοχή της πράξης. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου