Τραγικογραφίες Ποιος/Που/Πώς/Πότε;;;;; ........................ Ποιος τ’ άδικο στη γη ορίζει,ποιός και τη δικαιοσύνη; Που τελειών’ η επευφημία, που αρχίζει η αισχύνη; Πως το έγκλημα ιστορείται κι’ αναλόγως τιμωρείται; Πότε θα πνιγεί το ψέμα κι’ αλήθεια θα ωφελείται; /// Ερωτήματα που γίνονται από παιδί μικρό, στο ψέμα καταφεύγουμε, εν γνώση μας, πικρό. Ο χρόνος είναι κάλυμμα, ψυχής το γιατρικό, που ξεγελάει το μυαλό και διώχνει το «κακό.» /// «Κακό» πολυδιάστατο ,συμφέροντος «καλό» τούμπλαλιν που γυρίζουνε στο χρόνο το θολό. Ένα του φόβου το κακό, του θάνατου η φάση κι’η αποσόβησή του, πολέμων είναι βάση. /// Στου πεθαμού ,οι αίσθησες, το φόβο χτίζουν κάστρα κι’οι ήρωες ξαποσταίνουνε δίπλα σ’ανθέων γλάστρα. Ο θάνατος είναι κακό για τους πολλούς ανθρώπους, «Δικαιωμένος ο νεκρός» σ’όλους της γης τους τόπους. /// Βαρύ είναι το τίμημα της άπλετης αλήθειας, βαρύ και το ανάθεμα της άφευκτης συνήθειας. Μία μονάχα είναι στη γη η τάξη, στα λιοντάρια Και στων ανθρώπων τη φυλή, λίγα τα παλικάρια. /// Εταξ’ο Θεός στη γή έναν Ηλιο να’χει κέντρο και ο άνθρωπος παλεύει, αναιδώς να ηγεμονεύει , σαν τον Ηλιο, ανεβαίνοντας σε δέντρο. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου