45 λεπτά ·

Μανώλη μου καλό μήνα....Εγω πάντως θα γκρινιάζω με αισιοδοξία........
Το ζεϊμπέκικο της Ελπίδας
==========
Μόνους στο δρόμο μας βρίσκει το σκοτάδι,
του ριζικού μας στεναγμό να τραγουδάμε
με τη ψυχή στο στόμα , απαντοχής ψεγάδι
σ’ άρρυθμα βήματα καρδιάς αναπηδάμε.
....
Ξωτάρης φθόνος, το σπιτικό μας έκανε ρημάδι.
Βουνά ξεδίπλωτα, εχθροί και φίλοι που πατάμε .
Είν΄η αγάπη στα πουλιά, τ’άρπαγα το σημάδι,
μα την αλήθεια θα χορεύομε, θα τραγουδάμε.
....
Μιας μέρα ήλιο ήπιαμε χαράς,
κι’ό θάνατος ντυμένος μασκαράς,
θέλει μας, στο χώμα ,με δόλο, να γκρεμίσει.
Εμείς πηδάμε και προχωράμε,
όλοι μαζί και δεν ξεχνάμε,
πίσω κοιτάμε, και προχωράμε,
πουλιά αδούλωτα πετάμε
και προχωράμε,
μόνοι το χώμα μας, για να φιλάμε.
Ο ήλιος στόχος μας, μοχθούμε να γυρίσει.
Στον τόπο, φίλε, της συμφοράς,
Τον ύμνο ψάλε ,της χαράς.

Μου αρέσει! · Σχολιάστε

• Αρέσει στην Κατερίνα Ραγκούση.
• 

  Γράψτε ένα σχόλιο...