Δημήτρης Νικολιάς
Ελπίδα (ποίηση)
- Κατηγορία Αρθρογραφία
Ελπίδα καταπράσινη, σμαραγδοστολισμένη
που σε κεντάνε στη καρδιά όλ’ οι βασανισμένοι
και σου ζητούνε γιατρειά οι ποδοπατημένοι
και εξουσία απατηλή οι χιλιοβαρεμένοι…
Ελπίδα που ταξίδεψες φορώντας τα γαλάζια
και μόλις ήρθες, μπλέχτηκες σε σκοτεινά γρανάζια
που τώρα ξαναγύρισες μέσα στην τριχρωμία
κι έκανες ευαγγέλιο κάθε πολυγνωμία…
Ελπίδα όνειρο ακριβό, κάθε φτωχού μητέρα
που οι δυνατοί, σου φέρονται σαν πόρνη και εταίρα
που μόλις φθάσεις χάνεσαι και γίνεσ’ οπτασία
και μένουν στα αζήτητα, νέκταρ και αμβροσία!
Ελπίδα κάρβουνο ζεστό και λαμπερό αστέρι
εκεί που ζέσταινες… μας καις, και βγάζεις το μαχαίρι
κι ο πόνος γίνεται οξύς, όταν εξαφανίζεσαι
όταν την πλάτη μας γυρνάς, κι όταν φευγάτη γίνεσαι..
Ελπίδα μείνε λίγο εδώ, και πάλεψε μαζί μας
κρεβάτι σου ετοίμασα στο φτωχικό τσαρδί μας
όταν ξαπλώνω, αντικριστά να σ’ έχω, να μιλάω
κι όταν κλείνω τα μάτια μου, να σου παραμιλάω….!!!!
Δημήτρης Νικολιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου