Στην οικογένεια Παπανδρέου  χρωστάει πολλά η Ελλάδα, γιατί αγάπησαν ειλικρινά τον ελληνικό λαό,μόνο για αυτόν τον λόγο.Χωρίς να κέρδισα ποτέ τίποτα ήμουνα πάντα μαζί τους, με είχαν πείσει ότι ήταν κοντά στους μη προνομιούχους έλληνες,τον Αείμνηστο Αντρέα τον είχα συναντήσει μά φορά το 1975 ήταν μια από τις γρήγορες συναντήσεις που έχουν εκατομμύρια έλληνες που σφίγκουν στα πεταχτά το χέρι του πολιτικού αρχηγού που στηρίζουν.Τον Αείμνηστο Γεώργιο Παπανδρέου τον Γέρο της Δημοκρατίας δεν τον γνώρισα από κοντά ποτέ, άπό παιδί όμως ήμουνα θερμός υποστηρικτής του.Τον σημερινό Πρωθυπουργό Γεώργιο Α Παπανδρέου τον συνάντησα μια φορά στην Φωκίωνος Νέγρη τυχαία, καθόταν σε μια ταβέρνα την Βιολέτα με την σύζηγό του και ακόμη και τώρα ντρέπομαι γιατί σταμάτησα να τον χαιρετίσω, την ώρα που ήταν αποχολημένος,σηκώθηκε και με χαιρέτησε ευγενικά,αυτή ήταν η σχέση μου με την οικογένεια Παπανδρέου. Ουσιαστικά δεν γνωριζόμαστε προσωπικά,και ουδέποτε ωφελήθηκα από την πολιτική μου τοποθέτηση απέναντί της ,ποτέ δεν υπήρξα πολύ παθιασμένος με την πολιτική,και ποτέ δεν άλλαξα πολιτικό στρατόπεδο,τα λέω αυτά γιατί όσοι δεν με γνωρίζουν καλά, πιστεύουν ότι έφαγα και εγώ όπως είπε ο κος Πάγκαλος εννοώντας τους σφουγκοκολάριους οπαδούς του κινήματος, οι οποίοι πράγματι ωφελήθηκαν.Εγώ όμως δεν υπήρξα και ούτε θα γίνω τόσο φτηνός, πάντα νοιαζόμουνα να ωφεληθεί, το σύνολο των μη προνομιούχων ελλήνων. Εκείνοι που ειναι χρόνια φίλοι μου, το γνωρίζουν ότι έτσι είμαι και για αυτό τώρα δημόσια τα γράφω,και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι κανείς δεν θα βρεθεί να με κατηγορήσει.Οτι λέω και γράφω τα πιστέυω, μπορεί να να μου πεί οποισδήποτε ότι οι Παπανδρέου με πλάνεψαν,μπορεί να πουν ότι θέλουν και να πιστεύουν σε όποιον θέλουν,όμως εγώ πάντα θα εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι η πιο ηθική και τίμια πολιτική οικογένεια.Οχι με την πολιτική δεν ανακατεύτηκα και ούτε πρόκειτε να ανακατευτώ, σας πρόλαβα μην φαντασθείτε κάτι τέτοιο.